Afl. 56 Zelfliefde

Onvoorwaardelijk van jezelf houden maakt overeten overbodig. Het haalt het beste in je naar boven en maakt je onafhankelijk en vrij. Maar hoe werkt het? Hoe maak je het praktisch toepasbaar?

In deze aflevering geef ik je de tool die ik hiervoor heb ontwikkeld. Deze bestaat uit vijf stappen die hun kracht vinden in eenvoud. Door het toepassen van deze stappen heb ik de relatie met mijzelf kunnen wortelen in complete acceptatie van alles wat ik voel en denk. Ik kan fouten maken en leren. Niets hoeft voor mijzelf verborgen te blijven. Dit heeft mijn leven veranderd en weergaloos mooi gemaakt. Door mijn zelfliefde heb ik zoveel meer te bieden aan de wereld om mij heen. Ik heb zoveel meer te geven.

Ook jij kan onvoorwaardelijk van jezelf leren houden als je dat tot nu toe nog niet is gelukt.

Praktisch, helder en concreet helpen mijn vijf stappen je bij het creëren van een fantastische relatie met jezelf. Luister en ontdek hoe dit voor je werkt.

Luister naar de podcast

Wat je ontdekt:

• Mijn vijf stappen voor het ontwikkelen van onvoorwaardelijke zelfliefde
• Waarom zelfliefde je onafhankelijk maakt.
• Hoe je zelfliefde praktisch toepasbaar maakt.

Transcript Afl. 56

Hallo, hoe gaat het met jou? Ik hoop dat het heel erg goed met je gaat. Ik hoop dat je lekker in je vel zit. Met mij gaat het heel erg goed. Ik heb gisteren zo'n heerlijke dag gehad. Ik wil je er even over vertellen. Ik was op de fiets Amsterdam in. Ik had mijn kleinste hond bij mij, Rámon, mijn Jack Russel en die zat in het rieten mandje vooraan op het stuur, aan het stuur. En dat alleen is altijd al een feestje. Fietsen met mijn hond in een mandje is een droom die ik als kind van twaalf al had...haha...

Ik wilde ooit voor mijn verjaardag als kind een hondje. De fantasie die ik erbij had was dat ik die dan in een mandje kon stoppen en aan mijn stuur hangen en daarmee rondfietsen. Dat leek me nou helemaal geweldig. En nu is het zo ver. Ik heb dat nu in mijn leven en het is inderdaad precies zo geweldig als ik mij als kind altijd voorstelde. Ik vind het zo leuk om die oortjes van mijn hond te zien wapperen in de wind en dan zo lekker zo met hem samen de wereld te verkennen.

Dat, dat gevoel, daar ging het mij als kind om. En het is inderdaad precies wat ik me erbij voorstellen. Heerlijk dus, daar waar we met z'n tweetjes Amsterdam in. En we zwierden over de grachten, bruggetjes op bruggetjes af. En we zijn naar mijn favoriete lingeriewinkel geweest. En daar, dit is goed nieuws voor iedereen die nooit een trouwjurk heeft gehad en er een wil hebben. Daar heb ik een jurk gekocht. Zo mooi, zo romantisch. Ik zag dat ding en ik...

Luister, ik geef niet veel geld uit aan mezelf. Ik geef niet zo om tassen. Ik geeft niet zo om hakken. Ik geef niet zo om spullen, maar ik heb wel sinds, nou ik weet niet wat het is. Ruim een jaar een dingetje met lingerie. Ik heb er zo'n plezier in. Vroeger had ik geen geld voor kleding. Weinig.

En als er iets is waar je op kan bezuinigen, dan is dat natuurlijk je ondergoed. Want niemand die het ziet. Dus dat droeg ik altijd eindeloos door. Totdat het elastiek slap was, in de gaten erin vielen en de kleur helemaal vervaagd was.

En nu vind ik het dragen van mooie lingerie zo'n feest.

Nou, bij mijn favoriete winkeltje, bij mijn favoriete boetiek is het ook nog eens ontzettend leuk om lingerie te passen, want ze hebben het daar heel smaakvol ingericht. En ik zag deze jurk en ik denk dat die bedoeld is om in te slapen of in rond te lopen.

Hij is alleen niet bedoeld als trouwjurk, maar voor mij is hij dat wel. Toen ik ooit trouwde, 22 jaar geleden denk ik, was ik hoogzwanger en ik was zo zwanger dat er aan de jurk die ik droeg geen eer te behalen viel. Want het romantische silhouet wat je voor je ziet bij een trouwjurk, dat past niet als je hoogzwanger bent...haha...Ik had weinig budget, dus ik heb niet veel aandacht besteed aan de trouwjurk die ik droeg. Het was echt zo van: oh ja ik ook nog een jurk regelen. Wat ga ik doen dan? Waar ga ik die buik laten? Waar ga ik die borsten laten? Ik bedoel die melkfabriek stond echt op knappen. En uiteindelijk heb ik iets gevonden wat aardig was. Maar het is niet de jurk waarvan je denkt: die bewaar ik voor later ofzo.

En nu zag ik deze jurk daar hangen. Zo mooi, zo smaakvol, zo'n fijne stof, met een lage rug, met twee brede bandjes die laag op de rug vallen. En dan zo'n rijtje koperen knoopjes daaronder die dat lijfje bij elkaar houden. En helemaal onderin waait die een klein beetje uit.

Ik werd helemaal verliefd op de jurk. Ik heb hem gekocht en ik had het ontzettend leuk met die met die meiden die daar werkten. Die boden mij een cappuccino aan. En ik ben met die cappuccino naar buiten gelopen met Rámon. Met dat tasje met die jurk erin.

En ik ben ergens op een stoepje gaan zitten, op een trappetje van één van de grachtenpanden. En ik heb zitten genieten van het herfstzonnetje. Het was zulk mooi weer. De stad was muisstil. Er was geen toerist te bekennen. Het was ook nog eens windstil en ik weet niet hoe dat bij jou is, maar ik geniet zo van windstilte. Ik vind dat zulk magisch weer. Als je dus echt kan fluisteren als het ware en er geen wind in je oren waait. Heerlijk vind ik dat. Dus ik zat daar in het herfstzonnetje en er hing ook nog een kleine lichte nevel. Het was niet mistig, maar heel mooi weer. Het was alsof je een beetje door een nevelige lens naar de wereld kon kijken. En daar zat ik op, dat stoepje met mijn cappuccino. Met dat jurkje in een tas. Rámon naast me in het zonnetje. En het was echt een perfect moment. Een perfect moment

Als je de jurk wil zien, bedenk ik nu, kan je op de website kijken. Het is de Valentina Dress van Love Stories. En dat is mijn favoriete boetiek. Ik word niet betaald om je dit te vertellen. Het is gewoon van vriendin tot vriendin. De Valentina dress. Als je nieuwsgierig bent. Ik heb hem zelfs aan een hangertje gehangen in mijn slaapkamer. Zo mooi vind ik em.

Dat was mijn dag, mijn vrije dag. Nu heb ik een mooi onderwerp voor je. Een Etensles die jouw leven absoluut naar een hoger niveau kan tillen.

Deze les gaat over zelfliefde.

En waarom is dit zo'n belangrijk onderwerp? Omdat ik ooit ontdekte dat veel van het overeten wat ik deed werd veroorzaakt door een noodzaak om aan mijzelf te ontsnappen. De manier waarop ik in gedachten tegen mezelf sprak was ongelooflijk kritisch en liefdeloos. En ik gebruikte eten om te vergeten hoe rot ik maar daardoor voelde. Daarnaast ontdekte ik ook dat het oplossen van mijn strijd met eten om een opbouwende houding vroeg en deze ontbrak in de relatie met mezelf. En soms zeiden mensen tegen mij: Marjena, je zou meer van jezelf moeten houden. En daar was ik het altijd helemaal mee eens. Ik herkende dat en dan zei: ja, ja, dat vind ik ook. Maar hoe dan? Hoe doe je dat? En uiteindelijk vond ik het antwoord op die vraag. En jaren later zag ik dat mijn cliënten met hetzelfde worstelden. Ook zij hadden last van harde zelfkritiek en dit was voor mij aanleiding om zelfliefde heel concreet te willen maken. Wat is het? En hoe paste naartoe? Hoe weet je dat je van jezelf houdt en dit heel goed doet? Ik heb er lang over nagedacht en in de loop der jaren een tool voor ontwikkeld en deze tool werkt geweldig goed en vindt zijn kracht in de eenvoud van vijf stappen.

En ik ga die vijf stappen hier met je delen en voor je bespreken. En als het jou tot nu toe nog niet is gelukt om goed van jezelf te leren houden, is deze aflevering voor jou.

Dus laten we beginnen en laten we beginnen dan met de vraag wat is liefde? Liefde is een beleving. Je voelt je geliefd, je voelt dat er van je wordt gehouden. Ben je dat met me eens? Het is een beleving, het is iets wat je voelt Oké, dus liefde is een beleving. Het is iets wat je voelt. En als je nu nog niet van jezelf houdt, is het gemakkelijker om te beginnen bij de relaties die je met de mensen om je heen hebt. Wanneer voel je je door anderen geliefd? Wanneer voel jij je door iemand geliefd? En het antwoord wat ik daarop vond was, als er belangstelling voor mij is. De mensen die van mij houden zijn belangstellend en niet alleen aan de oppervlakte, maar dieper, intiemer. Ze willen graag weten wat ik denk en wat ik voel. Ze willen weten wat er in mij omgaat en het maakt ze niet uit wat dat is.

En die belangstelling, die maakt dat ik mij geliefd voel. En dat het ze niet uitmaakt wat het is, wat er in mij omgaat, dat ze altijd geïnteresseerd zijn, ongeacht wat het is, waar ik mee kom. Dat is wat hun liefde onvoorwaardelijk maakt, zonder voorwaarden. En deze intieme belangstelling en betrokkenheid die er altijd is, die heb ik geïdentificeerd als de eerste stap, de eerste stap van zelfliefde.

De eerste stap van zelfliefde is altijd geïnteresseerd zijn in wat je denkt en voelt.

En wat hier heel interessant aan is, als je erbij stilstaat, is dat jij ook de enige bent die altijd kan weten wat er in je omgaat en wat je voelt. Jij bent de meest intieme persoon, de meest nabije persoon in jouw leven. Dus jij kan altijd volledig op de hoogte zijn. Jij hoort al jouw gedachten. Jij weet het wanneer je het koud hebt, wanneer je moe bent, wanneer je geïrriteerd bent, wanneer je een verlangen voelt. Jij weet op het intiemste niveau hoe het met jou gaat, want jij hoort al jouw gedachten en kan al jouw gevoelens voelen. Ja, dus hiermee kunnen we concluderen dat de eerste stap van zelfliefde bestaat uit interesse in wat je denkt en voelt.

En wat komt dan daarna? Het antwoord op die vraag is de manier waarop ontvangen wordt wat je denkt en voelt? Een oordeelvrije ontvangst creëert voor jou een ruimte waarin je helemaal eerlijk kan zijn. Omdat er niets wordt afgewezen. De tweede stap bestaat uit oordeelvrij luisteren. Want dat is het onvoorwaardelijke, niet dat alles welkom is. En ik denk dat dat het grote verschil maakt.

In voorwaardelijke liefde mag er maar een deel van jou zijn, maar in onvoorwaardelijke liefde mag alles er zijn, is alles van waarde, is alles interessant.

Kan je voorstellen wat dit met je doet op het moment dat jij eerlijk mag gaan vertellen wat je denkt en voelt en daar oordeelvrij naar geluisterd wordt door jezelf? Dat maakt het verschil in de relatie met jezelf.

Jij laat eerlijk weten wat je denkt en voelt. En daarin is ruimte voor alles. Ook je donkere stukken, je lelijke stukken. Voor de dingen die je niet lukken, voor de dingen die je niet kan. Ik denk aan zelfbeklag, klein geestigheid, zelfmedelijden, afgunst, jaloezie. Hebberigheid. Denk maar aan alles waarvan jij denkt: ik wil niet dat andere mensen dit over mij weten. Dit is iets wat ik niet in de etalage zet van mezelf...DAT..als je dat aan jezelf kan laten zien. Als je dat allemaal mag delen...wauw...Dan ontwikkel je onvoorwaardelijke liefde voor jezelf, als alles welkom is.

En de derde stap hierin, dus de eerste stap, is altijd geïnteresseerd zijn in wat je denkt en voelt en de tweede stap is oordeelvrij luisteren naar het antwoord. Dus jij vraagt aan jezelf: he lieverd, hoe is met jou? Wat denk je? Wat voel je? En stel dat er dan een heel negatief antwoord komt. Een antwoord waar in zelfbeklag zit. Ik noem maar even zelfbeklag. Daar had ik nogal last van vroeger. Je hebt last van zelfmedelijden. Euh, ik ben altijd degene hier in huis die lalala. Ik ben altijd degene die opdraait voor zus en zo. Maar ik heb te weinig tijd voor dit en dat. En dat er dan oordeelvrij naar geluisterd wordt. Hoe fijn is dat? Je creëert daarmee een ruimte die jouw leven heel erg veilig maakt. Er is een plek waar je altijd naartoe kan. Altijd. Omdat alles van jou onvoorwaardelijk welkom is.

En dan de derde stap, de derde stap is super belangrijk in het oplossen van je strijd met eten. En dat is de stap van geduld.

Wat als je voor de zoveelste keer hebt overeten? Wat als de poedersuiker nog op je trui ligt? Als de chipskruimels nog in je schoot liggen en je zo baalt, baalt dat je weer hebt overeten. Wat heb je dan harder nodig dan wat dan ook? Ik denk dat dit geduld is.

Als je geduldig kan reageren op jezelf en je dus vraagt: hoe is het met je? Wat voel je? Wat gaat er in je om? En het antwoord is: ik heb weer overeten en ik baal zo van mezelf. Ik baal zo dat ik dit gedaan heb. Wat je dan harder nodig hebt dan wat dan ook is geduld, geduld van jezelf. Dat het jou niet uitmaakt hoe vaak dit onderwerp voorbijkomt, dat het jou niet uitmaakt, hoe vaak dit nog ter sprake gebracht gaat worden en hoe lang je erover doet om dit op te lossen. Hoe lang je erover doet om iets te leren, dat is onvoorwaardelijk, als het ook niet tijdgebonden is. Zo belangrijk. Denk hier over na.

Als het niet tijd gebonden is. Ik denk dat dit een van de stappen is waar ikzelf indertijd lang mee worstelde. Ik had wel een tijdgebonden idee over dat stoppen met overeten en ik vond dat het nu maar eens klaar moest zijn. Ik vond dat ik hard genoeg aan mezelf had gewerkt en ik werd ongeduldig en werd om weer opnieuw toch boos op mezelf. Als je deze stap, als je je dit kan eigen maken in dit los kan maken, dan komt je relatie met eten in een stroomversnelling.

En de vierde stap, die is daar de perfecte aanvulling op en dat is de stap van compassie

En compassie is een woord dat we in de spreektaal weinig gebruiken. Ik heb het voor mezelf vertaald als echt willen begrijpen. Dat is wat ik ermee bedoel. Jezelf echt willen begrijpen. Vragen stellen. Als je iets echt wil begrijpen, dan ga je er vragen over stellen. Dus je wil weten wat gebeurde er nou precies? Hoe kwam je tot je keuze om de overeten? Wat gebeurde daar? Welke factoren speelden een rol? Je wilt kijken en begrijpen wat je hebt gedaan of niet hebt gedaan, wat je zei of niet zei, wat je hebt gegeten of niet hebt gegeten en wat het ook is. Je wilt het echt van jezelf begrijpen.

Stel jezelf vragen en ga er dieper op in. Veeg het niet weg met een soort van: joh, kan gebeuren. Morgen weer een dag. Dat lijkt op liefde. Maar het neigt naar verwaarlozing of onverschilligheid, want zeker als het gaat om het opruimen van je strijd met eten, hebben we het over een onderwerp wat voor jou wel degelijk heel belangrijk is. Dus is het ook belangrijk dat je er niet overheen stapt als je hebt overeten en niet tegen jezelf zegt: nou ja, weet je, morgen weer een dag. Forget about it. Nee niet forget about it! Duik erin, proberen het te begrijpen van jezelf. Leer jezelf beter kennen. Iets echt willen begrijpen, geeft verdieping. Compassie helpt je om te leren. En dus te ontwikkelen. Dit is zo belangrijk.

En de vijfde stap is een praktische stap. Dit is de stap die ik ook wel het bemoederen van jezelf noem. Het bemoederen van jezelf is kijken naar jou en zien wat nodig is. Praktisch zien wat nodig is en jou dan bij de hand nemen. En dat kan er als volgt uitzien: weet je lieverd. Volgens mij moet je nu gewoon even afstand nemen. Klap je laptop dicht. Trek even je jas aan. Ga lekker naar buiten gaan, een ommetje maken en het antwoord komt daarna wel. Neem even afstand. Of: volgens mij ben je gewoon moe. Het is 's avonds laat. Je kan nu niet meer positief denken. Je brein is beslissingsmoe. Volgens mij moet je gewoon lekker naar je bed. Morgen weer een dag. Je zal zien dat als je wakker bent, dat je weer lekker opgefrist bent en hier veel beter over na kan denken. Of bijvoorbeeld: het is die stem in jou die zegt: zeg die afspraak af. Ja, ik weet dat je dan bang bent dat er over je wordt gedacht dat je geen goede vriendin bent, maar daar dealen we dan wel mee. Als je nu toch naar die afspraak afgaat, ga je over je grenzen en overvraag je jezelf.

Dus de beslissingen die je neemt om jezelf te helpen goed voor jezelf te zorgen, dat is de vijfde stap. Dat is die praktische stap en soms betekent dat bijvoorbeeld dat je juist niet gaat sporten: ja, ik weet dat je vindt dat je moet gaan, maar ik zie nu aan dat je dat juist even niet moet doen. Het is nu tijd voor rust en herstel. Of het omgekeerde: ja, ik weet je hebt geen zin. Maar dit is juist het moment waarop je het nodig hebt. Ga lekker naar buiten, ga bewegen. Straks voel je je heerlijk, je gaat je heerlijke rozig voelen en als je vijf minuten onderweg bent, zal je merken dat je het lekker gaat vinden. Je lichaam heeft het nu echt even nodig. Je hebt de hele dag op die stoel gezeten. Ga lekker naar buiten. Ga je lichaam wat beweging geven.

Dus die vijfde stap is een praktische stap waarin je van een afstandje naar jezelf kijkt en kan zien wat nodig is. Deze vijf stappen bij elkaar zijn een vaardigheid, ze zijn een oefening. Van jezelf leren houden is een oefening en je wordt er steeds beter in.

Dus de eerste stap is een lijntje wat je leert altijd open te hebben staan en dat is de interesse in wat je denkt en voelt. Je bent bezig de hele dag door met je taken en je verantwoordelijkheden. Maar vanbinnen staat er een lijntje open. Een connectie met jezelf waarin je in de gaten houdt wat je denkt en voelt. En daarin ben je oprecht geïnteresseerd.

En alles wat je denkt en voelt is welkom. En wordt onvoorwaardelijk in liefde door jou ontvangen. En je bent daarin geduldig. Je hebt een eindeloos geduld. Hoe vaak iets ook ter sprake komt. En of dat nou over eten gaat of iets anders waar je tegenaan loopt in je leven. Een gebrek aan assertiviteit. Of je hebt een onvervuld verlangen. Je wilt ontzettend graag een relatie en die heb je niet. Nu weet je dat je er wel een trouwjurk kan kopen zonder dat je daarvoor hoeft te gaan trouwen.

Maar je wil misschien ontzettend graag een relatie in je leven hebben en die heb je niet. Dan weet je dat hoe vaak je het daar ook over wil hebben. Dat onvervulde verlangen naar liefde in je leven, het wordt in jou met geduld ontvangen. Het mag, je mag het er over hebben. Je mag het zo vaak als je wilt ter sprake brengen. Ja, wat het ook is.

En in die vierde stap wil je er meer over weten. Dus er is een eindeloos geduld, een poezengeduld voor alles waar je tegenaan loopt en je zoekt naar verdieping daarin. Je wilt het echt van jezelf begrijpen. Wat je ook hebt gedaan of niet hebt gedaan, wat je ook niet is gelukt, wat je niet durfde te zeggen. Het is allemaal bespreekbaar. Dat is compassie en in die vijfde stap kijk je naar wat er nu nodig is. Wat jij nu nodig hebt.

Deze stappen pas ik toe met mijn cliënten. Ik leer ze om deze stappen voor zichzelf toe te passen en het verandert de relatie met henzelf en daarmee hun relatie met eten.

Onvoorwaardelijk van jezelf leren houden tilt alles in je leven naar een hoger niveau.

Als je er goed over nadenkt, kan je gaan zien dat in onvoorwaardelijke liefde jij een heel onafhankelijk mens wordt. Je wordt vrij. Je wordt onafhankelijk omdat je niet langer mensen om je heen nodig hebt om jou te laten weten dat je er toe doet dat je er mag zijn en dat je wordt gewaardeerd. Want dat vind je allemaal al bij jezelf. En daardoor kun je veel authentieker naar buiten toe treden en altijd in integriteit met jezelf leven. Want je bent niet bang om de relaties met de mensen om je heen te riskeren. Je bent niet afhankelijk van hun complimenten of waardering om gezien te worden en om je geliefd te voelen, want dat haal je al bij jezelf. Je vindt dat al bij jezelf. Kan je zien dat dat je dus volledig onafhankelijk maakt? En het maakt je vrij, want wat je presteert of niet presteert is niet langer een voorwaarde voor liefde of jouw bestaansrecht. En hier door, en dat is zo mooi, durf je veel meer risico in je leven te nemen en dingen uit te proberen? Je durft te falen en dat haalt het beste in je naar boven. Je durft door groeipijnen te gaan. Je durft op je snufferd te gaan.

En je zou misschien denken, als je hier naar luistert en je hebt er nog geen ervaring mee, dat zelfliefde jou daarmee misschien arrogant maakt of zelfzuchtig, een bitch... zo van: joh, ik heb niemand nodig. Ik heb andere mensen niet nodig. Ik zit niet te wachten op de complimenten van een ander, want ik heb het al zo fijn met mezelf. En zo werkt het helemaal niet. Die compassie die je voor jezelf ontwikkelt, dat jezelf echt willen begrijpen, dat geduld wat je voor jezelf ontwikkelt, daarin word je zo vrijgevig naar anderen.

Je hebt zoveel te geven als je eenmaal weet hoe je het aan jezelf geeft.

Het verrijkt jou als mens, maar daarmee ook wat jij te geven hebt aan anderen andere. En dit is zo mooi. Het haalt het beste in je naar boven. En daarmee ook in jouw relaties met andere mensen. Onvoorwaardelijk van jezelf leren houden maakt je mild en liefdevol en begripvol en vrijgevig. Jij bent al zo vervuld. Jij wordt zo gedragen door jou, dat jouw draagkracht vergroot. En daarmee heb je meer te bieden aan de wereld om je heen.

Dus zelfliefde is de beste stap. Als je iets voor jezelf en daarmee ook voor de wereld om je heen wilt betekenen. Het is het beste wat je aan jezelf kan geven. Het grootste en het mooiste cadeau in je leven. Het maakt je onafhankelijk. Het maakt je vrij, je durft meer te groeien en je hebt meer te geven aan je omgeving.

En ik denk in het ontwikkelen van deze tool indertijd ontdekte ik ook dat het volgens mij ook precies is hoe de wereld is bedoeld, hoe het universum het heeft bedoeld. Vroeger zat ik vaak in relaties met mensen die gebaseerd waren op people pleasen. Ik kan niet goed voor mezelf zorgen, maar ik kan wel heel erg kijken naar jou en wat ik denk dat jij nodig hebt. En door jou te pleasen, door lief en aardig te zijn voor jou hoop ik dat jij lief en aardig bent voor mij. Dus ik negeer mezelf, maar richt me vooral op jou. En dan hoop ik dat jij je vooral richten op mij.

En dan krijg je hele ingewikkelde en modderige relaties waarin je, nu noem ik maar even een heel simpel voorbeeld. Als je samen met iemand naar de film zou gaan en er zijn twee films je kan kiezen uit een thriller of je kan kiezen uit een romantische komedie, dan durf ik niet te zeggen wat ik het liefste wil. Dan ga ik zeggen: nee, nee, nee, zeg jij maar, wat wil jij? Waar heb je zin in? Wil je na die thriller? Of wil je naar die komedie? Mij maakt het niet uit, lieg je, mij maakt het niet uit, zeg maar, wat wil jij? Wat wil jij? Want je wil vooral die ander pleasen. En dan hoop je dat die ander wil weten wat jij het liefst wilt zien. En dan hoop je dat je toevallig ook allebei nog hetzelfde wilt zien. Je doet iets heel ingewikkelds daar. Omdat je niet rechtstreeks aan jezelf kan geven of wil geven of durft te geven of mag geven van jezelf wat je nodig hebt. En waar je verlangens naartoe gaan, waar je verlangens naar uitgaan. En door in deze zuivere relatie van liefde te gaan staan met jezelf, worden je relaties ook heel zuiver.

Je bent belangeloos. Je hebt niets van ze nodig en die belangeloosheid is een groot geschenk voor de mensen om je heen, want ze voelen dat ook. Ze voelen dat wat je geeft aan ze belangeloos is. En dat is natuurlijk ook weer een heel groot geschenk wat je dan te bieden hebt.

Dus het ontwikkelen van zelfliefde is een ongelooflijke grote rijkdom voor jezelf en voor je omgeving. Altijd geïnteresseerd zijn in wat je denkt en voelt. Daar oordeelvrij naar luisteren. Eindeloos geduld voor opbrengen. En met compassie naar kijken. Het echt willen begrijpen. Er vragen over stellen. En dan tot slot praktisch kijken naar wat je nodig hebt.

Dit is wat ik je toewens, ga dit oefenen. Ontwikkel een relatie met jezelf die gebaseerd is op onvoorwaardelijke liefde en je zal zien dat overeten dan zijn noodzaak verliest.

Als je alles van jezelf kan ontvangen, horen en dragen, heb je geen eten meer nodig, want je bent al op de allerfijnste plek. Denk daarover na.

Aanstaande zaterdag geef ik een workshop op 14 november. Je bent van harte welkom als je stappen wilt zetten in het ontwikkelen van een fijne relatie met eten. En in deze workshop ga ik de pijlers bespreken van het ontwikkelen van die relatie. Ik ga je laten zien hoe je een fijne relatie met eten creëert en kan stoppen met overeten. En ik ga je in deze workshop veel ruimte geven om daar in aan te kunnen geven waar jij dieper op in wilt gaan. Dus ik heb een aantal stappen in een overvlucht die ik laat zien en bespreek. Maar daarna creëer ik de ruimte voor jou om die te kunnen gaan exploreren en te gaan onderzoeken. En dan ondersteun ik je daarin met coachvragen die daarin voor jou gaan opdiepen hoe het in elkaar steekt en hoe je het kan toepassen.

Kom naar die workshop. 14 november. Etenslessen, stoppen met overeten en afvallen zonder dieet. Je kan je aanmelden voor de workshop via etenslessen.com en ik kijk er naar uit om je dan te zien via de webcam online. Oké, Ik wens je een heerlijke dag en tot gauw weer. Bye.