Afl. 96 Wat je moet eten

Wat moet je eten als je wilt afvallen? Deze aflevering gaat niet over gezonde voeding of het nieuwste dieet, maar over de BESTE bron van informatie die je dagelijks wilt raadplegen: de wijsheid van je eigen lichaam.

Daarnaast geef ik je de inzichten die je helpen om je perfect te positioneren als je wilt afvallen met blijvend resultaat.

Blijvend gewichtsverlies is GOUD en in Etenslessen ga je voor goud.

Deze les gaat je veel leren over samenwerken met je lichaam en de belangrijkste tools die ik je hiervoor geef in mijn programma. Ik bespreek de kracht van keuzevrij eten, wat ik bedoel met je voedselrespons, het ontwerp dat je nodig hebt en genotzucht.

Zin in Etenslessen? Hier zijn ze.

Luister naar de podcast

Wat je ontdekt:

• De wijsheid van je lichaam als bron voor gewichtsverlies
• De kracht van keuzevrij eten
• Wat ik bedoel met je voedselrespons
• Genotzucht in relatie tot afvallen en het maken van een ontwerp

Transcript Afl. 96

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 96. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.

Hallo, hallo, hoe is het? Ik heb zo genoten van de Facebook live die ik net gaf en ik weet niet of jij erbij was. Maar als je er nooit bij bent geweest, kom! Je bent uitgenodigd. Het is zo ontzettend leuk. Op de woensdagochtend geef ik binnen Facebook om 9 uur een Facebook Live over afvallen zonder dieet. En je kan me daar jouw vragen stellen over je relatie met eten. En het leuke is er worden altijd hele goede vragen gesteld, waardoor er een prachtig platform is om je heel veel kennis te kunnen geven en je te kunnen inspireren.

Dus als je hier nog niet eerder bij bent geweest, kom erbij. Ga naar mijn Facebookpagina www.facebook.com/etenslessen op de woensdagochtend om 9 uur. Ik ben dan live. Ik heb twee pagina's, een privé pagina en een zakelijke en die zakelijke is van Etenslessen. En als je daar naartoe gaat, dan ben je erbij. Wat je er ook vindt op die pagina is de complete collectie aan video's. Dus al mijn Facebook lives vind je daar onder het kopje video's in de menubalk van die pagina en daar staat dan echt een schat aan informatie. Bezoekt die pagina. Kijkt naar de video's. Kom er live bij als je maar een vraag wilt stellen. Echt echt echt super waardevol om bij te zijn.

Okidoki. Deze les gaat over wat je moet eten om af te vallen, wat je moet eten, om slank te worden en daarna ook te blijven. En mijn programma gaat over afvallen zonder dieet, dus ik ga je geen dieet geven. Maar wat dan wel? Heel vaak weet je wel heel duidelijk wat je niet meer wil. Maar wat wil je dan wel? En hoe kan dat eruitzien?

Ik vond het een van de meest lastige vragen toen ik stopte met diëten omdat ik merkte dat die mijn strijd met eten alleen maar groter maakte en ik hoe langer hoe meer in mijn hoofd ging zitten en uiteindelijk gewoon niet meer wist wat ik nou wilde eten, moest eten, mocht eten, kon eten. Toen voelde ik: hier wil ik een knip inzetten. Hier ga ik mee stoppen. Ik doe dit niet meer. Het maakt mijn probleem alleen maar groter, niet kleiner. Maar wat is dan het alternatief? Wat doe ik dan wel? En als het gaat om mijn keuzes met eten, want daar gaat deze les over. Als het gaat om mijn keuzes met eten. Hoe kom ik tot die keuzes? Hoe neem ik mijn beslissingen? Nou, daar ga ik je het antwoordt op geven.

Het eerste wat ik hierover ontdekte is dat ik mezelf, mijn eigen autonomie terug moest geven. In het kijken naar wat een ander mij vertelde over wat goed voor mij was, gaf ik altijd mijn autonomie weg. Ik maak er zo'n puinhoop van. Ik word alleen maar zwaarder. Mij lukt het niet. Vertel jij me dan maar wat ik moet doen! En daar was dan altijd weer dat nieuwe dieet. Dat nieuwe boek. Dat ene artikel. Dat ene verhaal. De zeven sleutels van. In drie stappen naar. Een catchy titel. En dan dacht ik: oké, misschien ga ik het hier dan vinden. Misschien is dit wat ik moet doen. En dan ging ik weer aan en stortte ik me daarop en smeet ik al mijn wilskracht ertegenaan. En de voedingsleer werd altijd heel goed onderbouwd. Dus ja natuurlijk, als je mij goed uitlegt waarom het dan kan gaan werken, zal gaan werken dan teken ik in.

Maar wat ik hier en niet zag was dat ik mijn autonomie weggaf. Ik luisterde niet naar mijn lichaam. Ik ging in mijn hoofd zitten en in het hoofd van een ander. Van die ene specialist, van die autoriteit. Om terug te gaan naar mij en autonomie te ervaren in mijn relatie met eten, kon ik heel duidelijk zien dat een relatie die goed voelt natuurlijk alleen maar een relatie kan zijn waarin ik mijn eigen beslissingen nemen. En dus moet die relatie gebaseerd zijn op autonomie.

Ik bepaal, ik beslis en hoe ga ik beslissen? Door te ontdekken wat voor mij werkt of niet werkt. Pats. Daar heb je het kader. Dit was het kader wat ik mezelf gaf. Ik ben autonoom. Ik beslis en om erachter te komen wat ik wil beslissen, zal ik eerst moeten onderzoeken wat voor mij werkt of niet werkt. En dat betekent dat ik als het ware het whiteboard, als je het zo wil zien, waar al mijn kennis over gezonde voeding, al mijn dieetregels, die hele geschiedenis van alle diëten die ik had gevolgd, die allemaal op dat whiteboard stonden op dat denkbeeldige whiteboard. Ik heb het schoongeveegd. Weg ermee. Ik heb het helemaal gewist. Ik begin fris, nieuw, met een schone lei, met een leeg whiteboard.

En dat betekent dat ik eerst keuzevrij ga eten. Anything goes. Alles mag. Alles mag, zodat ik erachter kan komen wat bij mij past en voor me werkt. En zoals ik eerder heb uitgelegd als je deze podcast volgt, betekende dat het enige wat ik ging doen was het volgen van mijn hongerbalans. Ik at als ik honger had en ik ontwikkelde om te stoppen als ik verzadiging voelde. Beiden wachten met eten tot de honger had, totdat mijn lichaam daadwerkelijk om brandstof vroeg en stoppen met eten als ik verzadigd raakte. Dat was stap 1 en er staan meerdere afleveringen in deze podcast die daarover gaan.

Maar binnen die hongerbalans gaf ik mezelf toestemming om alles te kunnen eten wat ik maar wilde. Ik haalde alle vormen van restrictie eruit. Niets was verboden en daarmee gaf ik mezelf mijn autonomie terug. Maar ik gaf mezelf daarmee ook een motie van vertrouwen. En reken maar dat dat heel spannend voelde, want mijn ervaring met eten was dat ik zo uit controle kon zijn. Zo uit controle dat ik bijna bang was voor mezelf, bang was voor waar dat dan toe ging leiden als ik mezelf al die ruimte gaf. Maar ik heb dat wel gedaan, omdat ik zag dat dat de enige manier was om erachter te komen wat voor mij werkt en bij mij past. Dus wat jij moet eten om af te vallen, slank te worden en te blijven, begint op deze plek. Alles mag. Alleen zonder restricties kan je erachter komen wat er nou eigenlijk allemaal voor je werkt of niet.

Een tweede ontdekking die ik hierin deed is dat je mindset daarbij de aas is en wat het met je lichaam doet de boer. Als afvallen een kaartspel zou zijn, dan is je mindset de aas en voeding de boer. En wat zeg ik daarmee? Wat bedoel ik daarmee?
Ik wist heel veel over gezonde voeding. Ik wist precies waar ik van aankwam en waar ik van afviel. En toch lukte het me niet om slank te worden en te blijven. Dus als ik nou zoveel wist over gezonde voeding, waarom deed ik dan gewoon niet wat ik allemaal wist? Waarom at ik dan niet alleen maar puur en onbewerkt?

Dat zat allemaal in mijn mindset. Dat zat allemaal in mijn relatie met eten en zolang ik die niet op de eerste plaats zetten, had ik bitter weinig aan al die kennis over gezonde voeding. Dus door me te realiseren dat al die kennis van weinig waarde was als ik mijn mindset niet op orde had. Als ik niet mij richten op het creëren van een fijne relatie met eten, kon ik niet zoveel met die voedingsleer. En dat is een belangrijk besef en daar gaat deze aflevering niet over. Maar ik wil wel dat je je realiseert dat je daar het verwijt richting jezelf dus uit mag gaan halen. Je hoeft jezelf niet te verwijten dat zoveel over gezonde voeding weten je nu nog niet het resultaat heeft gebracht waar je naar verlangt. En dat is omdat het kaartspel nog niet voor je werkt. Dus jij hebt van kennis over gezonde voeding de aas gemaakt en van je mindset de boer. Of liever gezegd misschien zelfs een tweetje. Je onderschat hoe belangrijk dat is. Al het gedachtenwerk wat je hierin te doen hebt. En die focus op je relatie met eten. En dat die hele relatie in beeld krijgen.

Op het moment dat je gaat onderzoeken wat voor je werkt of niet werkt, dat is het andere stuk hiervan hoef je niets anders te doen dan te gaan luisteren naar wat je lichaam je vertelt over wat je eet. Je lichaam praat altijd tegen je.
Nadat je gegeten hebt, krijg je feedback over wat je gegeten hebt. En tijdens het eten krijg je ook feedback over wat je eet. Er is eten waarvan je zal merken dat het je heerlijk verzadigd en veel energie geeft op een prettige manier. Je motor draait. Je voelt dat je veel energie tot je beschikking hebt, maar je bent niet hyper. Je bent alleen heel krachtig. Je kan je goed concentreren. Je lichaam blijft goed op temperatuur. Je voelt je lekker, je voelt je lekker in je lichaam, energiek, krachtig, goed geconcentreerd, alert en fijn. Je voelt je ook goed verzadigd nadat je gegeten hebt. Als je het eten het voedsel eet wat goed bij je lichaam past, voel je: dit landt fijn zeg! Dit was lekker en nu heb ik zin om iets te gaan doen. Dat. Dan zit de juiste brandstof in je tank als je dat gevoel hebt.

Als je voedsel eet waar je heel erg slaperig van wordt, moe van wordt, hangerig van wordt. Dan weet je dat dit eten minder goed bij je past. En als je heel erg hyper wordt en kan blijven eten van wat je eet. Geen verzadiging kan voelen. Dan ben je voedsel aan het eten waar je genotzuchtig van wordt. En dit is een verkenning.

Ik gaf mezelf de ruimte om te gaan ontdekken wat mijn lichaam mij vertelde. Ik ging dus uit mijn hoofd. Ik liet los wat ik ooit was gaan indelen in goed en fout. Aankomen of afvallen. Dat zwart-wit maken van die hele lijst met eten. Dit is verboden. Dit mag ik hebben. Dit mag ik soms hebben. Dit is slecht. Dit is fout. Ik gooide het helemaal open, ik liet al die ideeën los en ik ging naar mijn lichaam luisteren, luisteren naar wat mijn lichaam mij vertelde. Ik noem dat je voedselrespons en in mijn programma in Etenslessen geef ik je er een tool voor waarmee je je voedselresponse heel goed in kaart kan brengen en heel duidelijk kan gaan zien wat daar gebeurt met jouw lichaam je allemaal vertelt.

Genotzuchtig eten, eten waar je zo van aangaat dat je er kan blijven eten, is het voedsel waarvan je wilt gaan besluiten welke plek je het wilt gaan geven in je relatie met eten. Want binnen keuzevrij eten word je nooit verteld dat je iets niet hebben mag. En juist daardoor, omdat je zo autonoom bent, kan je erachter gaan komen: hoe voel ik me hier nou eigenlijk over? En wat ik ontdekte over dit voedsel is dat het in mijn mond waanzinnig voelt. Als disco, dit voedsel is fantastisch. Maar het effect dat het op mij heeft in mijn functioneren, dat kon ik herkennen als een stoorzender.

Ik vind het heel vervelend als ik in een café een koekje bij de thee of de koffie krijg. En ik eet dat koekje. En ik merk dat ik er genotzuchtig van wordt. Zo genotzuchtig dat het me afleidt. Dat ervaar ik als een stoorzender. Als ik dan zit te azen op het koekje bij jouw koffie of thee, wat jij laat liggen en ik merk dat ik terwijl ik naar je luister, ik ondertussen al bezig ben met dat koekje wat daar ligt. Of ik merk dat ik nog een koffie of thee wil bestellen voordat koekje wat ik er dan bij krijg. Dat ervaar ik als storend. Dat lijkt me af. Ik wil dat als ik met jou gezellig in een café zit, wil ik gewoon met mijn aandacht bij ons gesprek zijn en niet afgeleid worden door de genotzucht in mijn brein. En dat is voor mij ooit reden geweest om dat koekje wat ik daar krijg niet te eten. Ik weet niet zeker of dat koekje wat ik erbij krijgt mij genotzuchtig gaat maken, maar het risico is er en dat risico wil ik niet lopen. Want ik heb gemerkt bij voedsel word je genotzuchtig kan maken dat het niet per se heel zeker is dat dat gebeurt. Het ligt er helemaal aan wat de samenstelling van dat koekje is. Het ligt eraan of ik eten in mijn maag heb. Het ligt eraan hoe mijn hormonen op dat moment zijn. Het ligt eraan in welke gemoedstoestand ik ben. Er spelen een heleboel factoren een rol. En voor mij, ik vind het te veel gedoe...haha...om me daarmee bezig te houden. Zo waardevol is dat koekje niet voor me. Dus voor mij is het super simpel al jaren. Ik eet dat koekje niet. En inmiddels herkent mijn brein het ook niet meer als voedsel. Of er nou een lepeltje ligt of een ingepakt suikerklontje of een koekje. Het zijn de spullen die om mijn thee of koffie heen liggen en meer ook niet. En die spullen die heb ik niet nodig. Klaar. Super simpel.

Dit, deze rust rondom dat koekje bij de thee, heb ik alleen kunnen creëren vanuit dat vertrekpunt van keuzevrij eten, omdat ik begon met mezelf de autonomie te geven. Alles mag. Er is geen verbod, er is geen restrictie en nu kun je erachter gaan komen wat voor je werkt of niet werkt. En in dat ontwikkelen van die relatie met mijn lichaam, waarin ik ben gaan luisteren naar die voedselrespons, heeft dit allemaal z'n plek kunnen vinden. En ook dat eten wat mij genotzuchtig maakte kon z'n plek vinden. En wat ik daar bij gebruik en wat ik je geef in Etenslessen zijn de tools om daar een ontwerp voor te maken. Een ontwerp wat mij helderheid geeft over wat voor mij werkt en wat niet en wat ik daarmee wil. Want je zal kunnen zien dat tussen genieten, dat genieten van het eten wat je genotzuchtig maakt, waar je veel plezier aan kan beleven en wat je enorm kan afleiden van jezelf en waar je associaties mee hebt van vieren of gezelligheid. Van je avond genieten, van je vrije tijd genieten, van je vakantie genieten. Al die ideeën die daar omheen hangen. Samen met dat olfactorisch genot, dat plezier in je mond. Dat wil je kunnen verenigen met de relatie die je met eten wil hebben en het resultaat wat je van die relatie wil hebben. Want je zal zien dat er een snijvlak zit tussen genieten, eten voor je plezier en je overgeven aan genotzucht en je wens om gezond te zijn, slank te zijn en geen last te hebben van hunkering, verlangen naar eten, meer eten dan je wil, je overvol voelen en niet blij zijn met de keuzes die je maakt. Althans achteraf niet blij zijn met de keuzes die je maakt. En waar zit dat snijvlak voor jou? Welke ruimte wil jij jezelf geven om aan dit hedonistische stukje van je geest ruimte te bieden? Zonder schuld, zonder schaamte, zonder het gevoel dat je het fout doet? Nee, want jij bent autonoom. Dit is jouw fijne relatie met eten en jij bepaalt. En als je al die oude restricties, ideeën over goed en fout, over wie je denkt te moeten zijn. Als je dat loslaat, dan kun je hier een volwassen keuze maken.

En dan kun je gaan ontdekken: hé, hier wil ik ruimte geven aan genotzucht. Hier wil ik puur eten voor mijn plezier. Hier geef ik dat stukje in mijn ruimte, wat helemaal geen boodschap heeft aan gezond leven. Wat helemaal niet bezig wil zijn met verstandig zijn. Dat doe ik hier en hier doe ik dat niet. En daar waar ik dat niet doe, mag er ongemak zijn. Mag ik voelen dat komen opdagen voor het lichaam wat ik wil hebben, het gewicht wat ik wil hebben, de vitaliteit die ik wil hebben, de energie die ik wil hebben, de helderheid van geest die ik wil hebben betekent dat ik daar niet voor dat soort voedsel kies. En dat is oké. Het is oké dat ik dat soms als ongemakkelijk ervaar, want dat is binnen je autonomie natuurlijk ook de volwassenheid die je dan laat zien. De verantwoordelijkheid die je daarvoor neemt.

En dat resulteert in jouw fantastische relatie met eten. Ik denk dat ik je hiermee in een notendop je heb laten zien wat je mag gaan doen, wat je kan gaan doen met dat stuk voedingsleer. Al je kennis over gezonde voeding, kunnen herkennen, weten en kunnen gebruiken als een bron, een bron van kennis die een plek krijgt in jouw fijne relatie met eten. Het luisteren naar je lichaam, uit je hoofd gaan en je lichaam, de wijsheid van je lichaam benutten. De feedback die je krijgt benutten en erkenning geven aan dat stuk in jou wat hedonistische is. Wat wil genieten wat niet verstandig wil zijn. Wat wil eten voor je plezier?
En hierin, en dat is het laatste wat ik daarin voor je wil belichten wil je een ontwikkeling mogen doormaken. Ik denk dat we heel vaak, ik zeker in het verleden, puur door het lezen van diëten een rationele beslissing nam. En dan zei: oké, vanaf maandag is dit hoe ik het gaat doen. En daarin was ik zo intolerant. Ik verwachtte direct van mezelf dat ik dan kon leveren en presteren, puur en alleen omdat ik erop had ingetekend en erin geloofde. En wat ik wilde gaan leren of moest leren is dat het zo niet werkt. Waar ik op intekenen en wat ik wil, waar ik in geloof betekent nog niet direct dat ik het ook kan neerzetten, puur vanuit een besluit: dit is hoe ik wil zijn en wie ik wil zijn. In mijn menselijkheid, in mijn feilbaarheid heb ik altijd de ruimte nodig om een leerling te kunnen zijn. Om een ontwikkeling te mogen doormaken.

Ik wil die stip aan de horizon kunnen zetten en een aantal afleveringen geleden ben ik daar diep op ingegaan. Dat is de aflevering die geloof ik gaat over het hebben van een streefgewicht. Ik wil die stip aan de horizon wil kunnen zetten, maar ik wil mezelf vervolgens ruimte geven om te kunnen ontdekken hoe ik daar kom, hoe ik steeds meer controle krijg over mijn brein. Over de manier waarop ik doelen realiseer. Hoe ik omgaan met de momenten waarop ik niet het gedrag heb laten zien, wat ik van mezelf had verwacht en hoe ik mezelf dan niet neersabel en afbrandt. Ja, hoe ik aan mijn eigen kant kon staan steeds, want vergis je niet eten is zo primair en ons verlangen naar connectie, meedoen met de groep is ook groot. Onderschat dat niet en je kan wat tijd nodig hebben om daar je weg in te vinden. En geef jezelf die tijd en besluit intussen dat je dat hele proces niet zwart-wit maakt, maar dat je daar een ontwikkeling in mag doormaken.

Dus wat moet je eten om slank te worden en te blijven? Wat jij wil. Dat is het uitgangspunt, dat is de boodschap. De kern van deze les. Je geeft jezelf het geschenk van keuzevrij eten. Geef jezelf het geschenk van autonomie, want dat is de relatie met eten waar je oud mee wil worden. Dat is de relatie met eten die een leven lang goed zal voelen voor jezelf. En daarbinnen ga je dan ontdekken wat voor je werkt en wat niet voor je werkt. Je voedselrespons, de feedback van je lichaam, de feedback die je van je lichaam krijgt is daarin de leidraad en de mentale ondersteuning die je nodig hebt om daarnaar te luisteren. Dat is de aas binnen het kaartspel van afvallen, van jouw relatie met eten.

En als je merkt dat je daar steeds op blijft steken, dat je dat mentale stuk niet op orde krijgt, kan ik je daarbij helpen. Dit is de ontwikkeling als je jezelf de ruimte geeft om die door te mogen maken die je absoluut succes gaat brengen. Je wordt zo slank als jij wilt. Je kan het gewicht hebben dat jij wilt en de relatie met eten die voor jou goed voelt. Duurzaam. Fijn. Stabiel. Betrouwbaar, kalm. Als ze een oase van rust waarin jij helemaal achter je eigen keuzes staat. En dat hoeft niet te betekenen dat je echt alleen maar altijd gezond en verstandig eet. Je mag daarin een ontwikkeling doormaken en je mag kiezen voor het ontwerp wat bij jou past. De relatie met eten die nu bij jou past, die nu aansluit op wie je nu nog bent. En dat is een verrukkelijk gevoel. Ik ben er volgende week weer. Tot dan.