Afl. 53 Patroonherkenning

Wat kan je doen als je er hard voor moet werken om niet te overeten? Je ervaart een gevecht dat zich dagelijks herhaalt waar nauwelijks progressie in zit.

Mogelijk kijk je hier teveel naar het overeten zelf en te weinig naar het patroon waar dit een onderdeel van uitmaakt.

In deze aflevering bespreek ik de ervaring van een van mijn cliënten en schijn ik het licht op een blinde vlek in haar strijd met eten, die mogelijk voor jou herkenbaar en van grote waarde is.

Luister naar mijn uitleg over patroonherkenning en ontdek hoe je overeten kan voorkomen.

Luister naar de podcast

Wat je ontdekt:

• De valkuil van beperkt observeren
• De kracht van patroonherkenning
• Vragen die een negatief patroon doorbreken

Transcript Afl. 53

Hallo, hallo, hoe gaat het met jou? Wat fijn om hier weer te zijn. Dit keer bij kaarslicht. Meestal neem ik de podcast op als het heel vroeg in de ochtend is of ergens overdag en nu voor het eerste bij kaarslicht, in de avond, met zacht licht en ik was net na een heerlijke Braziliaanse jazz aan het luisteren. Ik dacht: oh wacht even, ik moet zorgen dat ik mezelf op tijd weer uithaal want anders klink ik straks ook zwoel in de microfoon hahaha...heerlijk om ook een keer op deze manier de podcast voor je op te nemen.

En met mij gaat het heel erg goed. Ik heb afgelopen zaterdag voor het eerst de workshop gegeven met daarin uitleg over mijn zes stappen formule voor het oplossen van je strijd met eten en afvallen zonder dieet. En ik vond het geweldig om te doen. Het was echt een hele fijne middag en heel erg leuk om die zes stappen de revue te laten passeren en precies te laten zien langs welke lijn je nou die strijd met eten oplost, een fijne relatie met eten creëert en de vrouw wordt die je bent zonder eetprobleem. Want dat is natuurlijk waar je waar je voorkomt. Dat is wat je wilt het. Die twee dingen bij elkaar" en slank zijn en ook die strijd met eten uit je hoofd. En de les die ik vandaag voor je heb die sluit daar echt geweldig goed op aan.

DE LES

Het is een casus van één van mijn cliënten. Een voorbeeld van een gesprek wat ik had met één van mijn cliënten uit mijn coachsessie. En ik vind het altijd geweldig als ik iets hoor tijdens een sessie waarvan ik denk: oh wacht even, dit wil ik met je delen. Dit neem ik mee naar de podcast. Dit gaat je ongelofelijk helpen. En dat gaat met dit voorbeeld weer gebeuren.

Wat was er aan de hand: ik was mijn cliënt aan het coachen en ze vertelde mij dat zij zo enorm hard moet werken met het volgen van die hongerbalans. En ze was echt verdrietig en geraakt en moe, moe, moe, moe, moe van het gedoe. Dat gedoe met eten, het geploeter met eten. Iets wat je misschien wel herkent.

En ik vroeg aan haar wat er gebeurt met die hongerbalans. Ze was me aan het uitleggen dat ze zo er in haar hoofd ermee bezig is: heb ik al honger? Heb ik nog geen honger? Ga ik dan nu eten? Of ga ik dan straks eten? En dan gebeurt er altijd net iets waarvoor waardoor ze het voor het gevoel dan toch weer niet goed heeft gedaan. En nou echt de frustratie droop ervan af, maar ook best wel een beetje, de wanhoop zat er ook in zal ik maar zeggen. Het zat er echt heel erg hoog. En het deed haar verdriet. En ze vond het heel erg moeilijk om haar weg erin te vinden.

En ik wist: het ligt niet aan die hongerbalans. Honger is natuurlijk eigenlijk heel simpel. Je hebt het of je hebt het niet. En als er veel spanning omheen hangt, als je heel erg hard moet werken om het in goede banen te leiden en het voor je gevoel onder een vergrootglas ligt of er een worsteling is, dan weet ik dat er iets anders speelt.

Alles wat je doet, vloeit namelijk voort uit wat je voelt. En wat je voelt is weer een gevolg van wat je denkt.

Die hongerbalans, de keuzes die je maakt met eten. Dat is het gedrag wat je laat zien. Het gevoel wat dat gedrag drijft is in dit geval bij mijn cliënt was dat spanning en zorg. En worsteling. En dus weet ik: als het dat is wat ze voelt, heeft ze dus ook gedachten van spanning en worsteling.

En dus wist ik als haar coach: daar moeten we naar kijken. We moeten ons niet concentreren op die hongerbalans en het gaan hebben over wat ze dan precies wel of niet met eten doet. We moeten kijken naar de gedachte die haar gevoel aansturen. Waar komt de spanning vandaan? Waar begint dus dit patroon? En dus vroeg ik haar wanneer zij voor het eerst, gedurende de dag aan eten denkt en hoe het met eten gaat.

En ze zei: onmiddellijk zodra ik wakker word. Daar begint het al: zodra ze wakker wordt, begint het al. Dus ik vroeg aan haar: wat denk je? En ze vertelde me dat ze nog voordat ze haar ogen opendoet al checkt hoe het met haar buik is: hoeveel heb ik gegeten? Hoe bol is mijn buik?

En dan denkt ze aan hoe het de dag ervoor met eten is gegaan. En evalueert ze onmiddellijk van: oh ja, waar sta ik ook alweer? En ik weet nog zo goed, want ik had vroeger precies hetzelfde, ik weet dat daar dus het patroon dan al begint. Daar begint de spanning. Bij die gedachte: hoe is het gisteren met eten gegaan. Dan staat de zorg in jezelf dus alweer aan. En je kan je voorstellen dat als die zorg al geactiveerd wordt nog voordat je je ogen open doet, dat het daarna alleen maar culmineert, er komt alleen maar meer bij, meer gedachten daarover. Dus bij het opstaan kijk je naar je lichaam. Bij het uitkiezen van je kleding denk je na over hoe het met eten gaat, over wat je gaat eten, hoeveel dagen misschien al slecht gaat met eten, hoe je eruitziet, hoeveel je weegt. Misschien ga je ook nog op de weegschaal staan en dat stapelt en stapelt en stapelt en stapelt. En dan uiteindelijk is er zoveel spanning opgebouwd dat de keuze die je maakt. Heb ik al honger? Heb ik geen honger? Ga ik daar nu eten of ga ik dan straks wat eten? En als ik nu nog niks eet, maar dan misschien straks al honger heb? Hoe ga ik het dan doen? Want dan gaat het misschien mis? Het bouwt zich allemaal op in de loop van de ochtend.

En natuurlijk is het dan een worsteling. Maar die woesteling wordt niet veroorzaakt doordat jij met strijd met eten hebt. De worsteling wordt veroorzaakt omdat jouw gedachten een patroon volgen waar je last van hebt.

En daar zit je sfeer van invloed. Je wilt dat eten niet gaan bevechten. Je wilt de gevoelens die dat gedrag met dat eten aansturen, die wil je beïnvloeden door de gedachte die dat gevoel weer aansturen te beïnvloeden.

Wat je denkt, beïnvloedt wat je voelt en wat je voelt, drijft je gedrag.

Zo belangrijk om je dit te realiseren. En vanaf het moment dat ik haar hier aan hielp herinneren, zag ik ook bij haar dat luik opengaan van: oh maar natuurlijk. Hoe kan ik van mezelf verwachten dat ik ontspannen met die hongerbalans omgaat als ik nog voordat ik mijn ogen open heb gedaan al een spanning beginnen op te bouwen in mezelf?

Je brein neemt daar een afslag waar je helemaal niets aan hebt, die jou niet helpt, die jou de verkeerde kant op brengt. En daar wil je dus ook al je interventie doen. Zie je dat?

Dus ik vroeg aan haar wat ik nu ook aan jou zal vragen: stel dat jij jouw toekomstige zelf bent. Je bent al een paar jaar verder. Je bent al een paar jaar slank. Je strijdt met eten is helemaal opgelost. Je hebt geen issue met eten meer en je weet elke dag, je hoeft je niet meer te wegen. Je weet dat de kleding die in je kasten hangt die pas je gewoon altijd. Je kan in de blind altijd kleding kopen online. Want je weet wat je maat is. Je hebt geen eetproblemen, geen strijd met eten, je bent hartstikke slank en je weet ook dat je nooit meer zwaarder wordt. Die vrouw. Die ben jij.

Als jij haar bent en je wordt s ochtends wakker...waar denk je dan aan? Denk je dan aan eten, denk je dan aan wat je gisteren hebt gegeten? Nee, natuurlijk niet. Waarom zou je?

Dus...als die vrouw, als jij haar bent, die vrouw die je bent zonder strijd met eten in je leven: wat zou zij denken als ze s ochtends wakker wordt? Als zij niet met eten bezig is...als je daar bij stil gaat staan, dan zie je...daar ben ik ook bewust even stil: oh wacht even dan moet ik dus iets anders gaan opzoeken in mezelf.

En wat zou dat kunnen zijn? Welke gedachte geven jou een fijne start van de dag? Hoe wil jij je voelen als je 's ochtends wakker wordt? Welke gevoelens zou je willen kiezen? Welke gevoelens zou je in jezelf willen activeren? En welke gedachte doen dat voor jou? Waar wil je oog voor hebben? En wat wil je waarderen? Dit zijn zulke mooie vragen om jezelf een herstart te geven in je dag.

Als je uitgaat van het idee dat je geen strijd met eten hebt als eten geen issue meer in je leven is en jij die vrouw bent die dat issue heeft opgelost. Je hebt die fijne relatie met eten gecreëerd. Je hebt al die stappen gezet. Hoe begin je dan je dag?

Stel dat er nooit een strijd met eten zou zijn geweest, zijn dit ook hele waardevolle vragen. Hoe wil jij je dag beginnen? Ik vind het zelf altijd heel fijn om te bedenken: hoe wil ik mij vandaag voelen? Welke emoties komen mij vandaag goed van pas?

Als ik weet dat ik enorm veel wil creëren, dan wil ik me geïnspireerd voelen, wil ik me creatief voelen, wil ik me speels voelen. En dan ga ik dat aanboren in mezelf en opzoeken in mezelf. En soms wil ik mij heel goed kunnen focussen en geconcentreerd diep werk doen. En dan wil ik die energie meer pakken van focus, concentratie. En regelmatig wil ik gewoon meteen de dag beginnen met dansen, met muziek. Vind ik heerlijk. Je zou denken in een in een huis met tieners dat de muziek meestal uit de kamer van de tieners komt...haha. Er komt heel vaak bij mij vandaan en soms komt een dochter naar me toe, zucht ze: mam! Het is al half acht! Haha... ze wil die muziek van mij niet horen hahaha...

Dit is rock. Het is rockmuziek. Zo van: als het nou nog een beetje coole rap was of zo. Maar mijn dochter heeft een fantastische muzieksmaak. Ik vind al haar muziek wel leuk. Zij vindt niet al mijn muziek leuk. Maar het maakt me niet uit. Ik vind het heerlijk de dag met muziek beginnen. En dan vraagt ze aan mij: doe je oortjes in, zodat ze mijn muziek niet hoeft te horen. Heerlijk!

Dus, de vrouw die jij bent zonder strijd met eten. Hoe begint zij haar dag? Hoe wil jij je dag beginnen? Welke muziek wil jij naar luisteren? Wat wil je waarderen? Wat wil je voelen? Welke emotie wil je in jezelf activeren? Wat is voor jou een fantastisch start van de dag?

En als je dit doet, dan geef je je brein dus een ander klusje. En dat is je taak hier, want je brein gaat het niet voor je doen. Je brein heeft er geen enkel belang bij om jouw strijd met eten op te lossen, want het denkt dat zich zorgen maken, het je zorgen maken over hoeveel je weegt en hoe je eruitziet, het denkt dat dat heel belangrijk is, want jij hebt ooit ergens de boodschap opgepikt dat dat van belang is. En jouw brein neemt het waken over je veiligheid heel serieus, want het linkt deze zorg, hoe het met jouw uiterlijk is, linkt het aan je veiligheid.

En ik heb een tijdje geleden heb ik daar ook een les over gelanceerd en heb ik je verteld dat je daarmee kan helpen als je veel last hebt van negatieve gevoelens of gedachten over je lichaam om die op te ruimen.

En dat kan met die les die ik daarvoor heb gemaakt met: vrijheid voor de spiegel. Die vind je op mijn website via etenslessen.com. Het is een hele fijne les waar je zelfstandig doorheen kan. Het is een audiobestand met een werkboek erbij. En in dat werkboek en met het audiobestand help ik je om te zien hoe jouw brein denkt dat het jou steeds moet helpen herinneren aan dat er iets aan de hand is met je lichaam en waarom het dat doet en hoe je dat kan oplossen.

En dan hoef je niet het vet op je lichaam mooi te gaan vinden. Body Positivity is iets prachtigs, maar ik denk dat jouw esthetische voorkeuren gewoon kunnen zijn wat ze zijn. Je hoeft je het vet op je lichaam niet mooi te vinden als je dat niet vindt, om toch evengoed de negatieve gedachten daarover los te kunnen laten. En dat is zo fijn. En met die les die je audioles Vrijheid voor de Spiegel kun je dat voor elkaar krijgen. Ik was niet van plan om hierover te praten, maar het komt nu zo spontaan in de flow voorbij. En het past eigenlijk wel mooi in deze les.

Dus als je daar een extra stap in zou willen zetten en jij ook ziet van: oh wacht even. Dit patroon van deze client dat herken ik wel. Bij mij begint die strijd met eten ook al 's ochtends vroeg als ik opsta. En dan ben ik eigenlijk ook al bezig met hoe het met eten gaat en merk ik dat ik ook alweer bezig ben met mijn lichaam en hoe het er uitziet. En dan niet op een positieve manier.

Dus als je daarvan af wilt en wat begeleiding bij wilt. Die les is niet prijzig, maar wel van hoge kwaliteit. Die gaat je echt enorm helpen hierbij. Dus dat aanbod kan je bekijken op mijn website als je daar interesse in hebt. Op etenslessen.com.

Dus wat er gebeurde bij mijn cliënt toen dit kwartje bij haar viel, was dat zij voelde dat ze toegang had tot haar sfeer van invloed en dat ze ineens zag dat ze kon schakelen tussen van zich concentreren op dat geworstel met die hongerbalans, ineens naar zien waar dit patroon begint. En dat ze zich dus niet zozeer bezig hoeft te houden met of ze het nou goed gaat doen met eten, maar zich bezighouden met wat denk ik nou eigenlijk? En helpen de gedachten die ik kies mij? En als ze mij niet helpen? Hoe vervang ik ze dan? Wat wil ik dan kiezen? Hoe stuur ik mijn brein aan en geef ik het instructie zodat deze spanning verdwijnt en ik vanuit een fijne flow gewoon mijn eigen hongerbalans kan volgen? Eten als ik honger heb. Stoppen als ik verzadigd ben en daar geen worsteling in ervaren.

En jou wil ik hier hetzelfde aanreiken? Dus denk hier over na. Ga op zoek naar jouw eigen patroon hierin. Want bedenk:

Alles wat je doet wordt veroorzaakt door wat je voelt en dat begint bij wat je denkt.

En dat lieverd, is de essentie van die complete relatie met eten die je hebt. Het houdt allemaal verband met elkaar en daarmee ben je nou weer een mooie stap verder. Ik wens je een prachtige week en ik ben er volgende week weer. Tot dan.