Afl. 27 Obsessie en afvallen

Obsederen over je gewicht en eten is tijdrovend en vermoeiend. Als een circusparade gaan er continu gedachten door je hoofd over wat je al gegeten hebt, nog gaat eten of niet had moeten eten en of je aankomt of afvalt.

Hoewel je hier dolgraag vanaf wilt voelt loslaten als een risico. Je weet uit ervaring dat je dan blijft overeten en steeds zwaarder wordt.

Hoe kom je hier vanaf?

Ik geef je een aantal inzichten die de weg uit je obsessie zichtbaar maken. Afvallen is ook voor jou nog steeds mogelijk, de route vraagt alleen om een specifiek beleid.

Luister naar de podcast

Wat je ontdekt:

• Obsessie laat zich niet oplossen met kennis over gezonde voeding.
• Hoe je op het juiste niveau de spanning uit je relatie met eten krijgt.
• Wat de kracht van saaiheid is in relatie tot afvallen.

Transcript Afl. 27

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 27.

Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll, Ik ben je coach en ik doe niets liever dan al mijn Etenslessen met je delen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een vrouw wordt met een fantastische relatie met eten. Laten we beginnen.

INLEIDING

Hallo, hoe gaat het met je? Wat fijn dat ik hier weer kan zijn voor je. Met mij gaat het ontzettend goed. Ik geniet van de lente. Ik geniet van het buiten zijn. Ik geniet van mijn honden en ik heb gewoon ontzettend veel dingen om dankbaar voor te zijn. En hierdoor kan ik soms gewoon vergeten dat er ook zoveel mensen zijn die het nu moeilijk hebben.

Ik leef best wel een beetje in een bubbel, want dat doe ik ook heel bewust. Dat is de levensstijl waar ik voor gekozen heb en die heel goed bij me past.

En soms bereiken mijn mensen die tegen me zeggen: 'oh Marjena, ik ben zo blij met je podcast. Het is voor mij echt zo'n lichtpuntje in de chaos om mij heen van dit moment.'

Of die mij vertellen:'ik put zoveel kracht uit de podcast, daar waar ik in andere gebieden van mijn leven nu zo weinig controle ervaar. En dit helpt me zo met mijn mentale management en mijn emotionele management.'.

En wauw, wat maakt me dat blij! Dus voor iedereen die nu door een echt de hele moeilijke tijd gaat: ik ben zo blij dat ik er voor je kan zijn en dat ik iets voor je kan betekenen hierin.

Fantastisch vind ik dat.

UITNODIGING WORKSHOP ZATERDAG 25 APRIL

In deze aflevering, oh wacht even voordat ik in de les duikt, anders vergeet ik het. Aanstaande zaterdag geef ik mijn workshop over de Hongerbalans. Ik heb die vorige maand voor het eerst gegeven. Ik ben er ontzettend blij mee. Ik geef hem deze maand opnieuw en dat is aanstaande zaterdag. Ik geef je tijdens die workshop, het is een kleine workshop, niet al te grote groep, dat doe ik heel bewust, want ik wil je persoonlijke aandacht kunnen geven. En ik leer je tijdens die workshop mijn beste tool over afvallen zonder dieet. En het is de manier om jezelf een anker te kunnen geven zodra je die oude dieetmentaliteit gaat loslaten en wilt ontdekken hoe je een fijne relatie met eten creëert waar je oud mee wil worden. Een relatie die zo goed voelt dat die duurzaam is. En je lichaam volgt je in die relatie en je valt langzaam maar zeker af en komt niet meer aan.

Als je daar meer over wilt weten, bekijk dan mijn aanbod via www.etenslessen.com Ik heb nog plaats, ik heb er ontzettend graag bij. Aanstaande zaterdag en dat is volgens mij 25 april. Zaterdag 25 april. Ik hoop dat je erbij bent.

DE LES AFVALLEN EN OBSESSIE

Oké. Deze les gaat over afvallen en obsessie. En daar weet ik ontzettend veel van. Daar heb ik zelf echt jarenlang mee geworsteld en het lastige van obsessie is dat het zo noodzakelijk lijkt. Terwijl het juist die obsessie is die je in die strijd met eten gevangen houdt. En dat is best een ingewikkeld dingetje om goed in de gaten te kunnen krijgen. Om je hierbij te helpen lees ik je iets voor uit een stuk tekst dat ik heb geschreven voor mijn boek Etenslessen.

In deze tekst maak ik een vergelijking om je te helpen een beeld te krijgen van een obsessieve relatie met eten. Door deze te vergelijken met een obsessieve liefdesrelatie, want die vergelijking gaat ongelooflijk goed op. Ik lees je dit voor.

Een obsessieve relatie. De definitie van obsessie: dat wat iemand onophoudelijk in zijn gedachten bezighoudt. Dat is de definitie van obsessie.

Dat wat iemand onophoudelijk in zijn gedachten bezighoudt. Als je liefdesrelatie obsessief is, ben je er voortdurend mee bezig. Je checkt constant je telefoon, stuur doorlopend berichten en kijkt steeds of de ander al heeft gereageerd. Het liefst zou je de hele dag met je vriendinnen over je relatie praten. In de kern ontbreekt het in deze relatie aan vertrouwen. Je vertrouwt de ander niet en zoekt voortdurend naar bevestiging. Er staat zo veel spanning op de relatie dat je al snel in drama vervalt. Wat hij zei. Zij zei. Wel zei. Misschien bedoelde, maar niet uitsprak. Het is allemaal ontzettend groot, uit proportie en laat je niet los. Je wantrouwen voedt de vlammen van je obsessie en creëert drama. Zie je wel. Je wist het.

Een obsessieve relatie wordt gekleurd door twijfel, angst, verbetenheid en een intens, maar onvervuld verlangen. Toch geef je niet op. Je moet en zal krijgen wat je hebben wilt. Een obsessieve relatie doet pijn, maar teert op de belofte van een utopische toekomst. Ooit gaat het lukken, als de ander maar verandert. Je blijft dan ook hopen. Blind staren en vechten. Maar zonder vertrouwen wordt de belofte van die toekomst nooit ingelost. En intussen mis je veel om je heen. Er is weinig ruimte in je leven voor andere dingen.

Vervang de telefoon uit mijn voorbeeld door je weegschaal. Dat constante checken. Die ander in de relatie ben jij. En die utopische toekomst is je ideale lijf.

Geef dit herkenning?

In een obsessieve relatie met eten heb je eindeloos veel gedachten over eten en je gewicht. Je weet veel over voeding en je kijkt hoe anderen slanke vriendinnen met eten omgaan. Je hebt een circusparade aan gedachten in je hoofd over wat je al gegeten hebt, nog gaat eten of niet meer mag eten of niet had moeten eten.

En 's ochtends zodra je wakker wordt en nog voor je je ogen opent, denk je al in een flits terug aan de dag ervoor. En hoe het toen met eten ging. En daar baseer je jouw voornemen van de dag op. Bij het opstaan kijk je automatisch naar je buik om te zien hoe bol die wel of niet staat. Je weegt je soms meerdere keren per dag en ergens vind je dit abnormaal, maar je kan tegelijkertijd de verleiding niet weerstaan. Je wilt weten hoe het gaat en de weegschaal is dan ook een bron van spanning.

Als je ziet dat je bent aangekomen, voel je stress omdat je wilt dat het stopt. Maar als je ziet dat je bent afgevallen, voel je ook stress omdat je wilt dat dit doorzet.

Sociale situaties waar eten is, zie je meestal tegenop. Een buffet, een barbecue. Je bent bang dat het dan misgaat. Soms ga je deze dan ook liever uit de weg en verzin je een smoes om niet te gaan. Bij alles wat je doet, speelt eten en je gewicht een rol. En hoe je niets liever wilt dan goed voor jezelf zorgen, voel je tegelijkertijd een onbedwingbare behoefte om achter je eigen rug om, juist datgene te eten wat je jezelf verboden hebt. Je durft de controle dan ook niet los te laten. Je weet dat je het dan op een eten zet.

Intussen kost dit alles bakken met energie die je liever aan andere dingen besteedt, maar daar kom je niet aan toe. Eerst moet je dit probleem zien op te lossen en dat lukt je steeds maar niet. Eten en je gewicht eisen een veel te grote plaats in je leven op. Maar je ziet niet hoe je dit kan bijsturen zonder aan te komen. Je vertrouwt jezelf niet. Daarvoor heb je ook te veel bewijs verzameld. Al die keren dat je toch bent gaan eten terwijl je dat niet van plan was.

Omdat je er zo hard voor vecht, heb je niet veel overgewicht en word je strijd ook meestal niet begrepen door je omgeving. Ze vragen zich af waarom je er zo'n probleem van maakt. Je ziet er toch goed uit?

Ze hebben geen idee.

Nou, dat overgewicht dat kan variëren, de één heeft dat wel met een obsessie met eten en de ander heeft dat niet. Maar de grootste pijn hier, die er duidelijk uitspringt, dat is het feit dat je er zo veel mee bezig bent, dat die gedachte je gewoon niet loslaten en dat je je ergens ook schaamt dat je er zo veel mee bezig bent. Andere mensen als, die een kijkje in je hoofd zouden kunnen nemen, zouden zeggen: waar ben je mee we bezig?! Wat zonde van je leven, en dat vind je zelf ook. Maar je weet dus niet hoe je hier aan kan ontsnappen, want het voelt aldoor als iets waarin je echt alle zeilen bij moet zetten omdat het anders uit de hand loopt.

In een poging soms om jezelf te helpen en te bevrijden van deze constante spanning, kan je soms besluiten: 'hé, weet je wat ik doe, ik laat het helemaal los. Vergeet het. Ik word hier knettergek van. Dan maar niet afvallen. Ik zie wel wat er gebeurt.' En soms geeft dat tijdelijk een enorme opluchting en merk je inderdaad dat die obsessie wat tot bedaren komt. Alleen dan kom je ook langzaam maar zeker steeds weer aan. En dat wil je ook niet, want met het aankomen kijk je uiteindelijk in de spiegel en denk je: jeetje, het lijkt alsof ik moet kiezen tussen twee kwaden. Of ik word half gek van continu vechten tegen een verlangen naar eten. Of ik laat het maar gaan en zie mezelf steeds zwaarder worden.

En zwaar is nog niet eens zo erg als ik er zelf voor zou kiezen. Maar ik wil zelf kunnen kiezen.

Ik wil niet dat het me maar overkomt. Maar zodra je dan weer probeert af te vallen is het alsof je je handen weer brandt aan een te hete pan en voel je: oh, het gaat meteen weer mis.

Nou, de dieetindustrie helpt je hier niet mee. De dieetindustrie geeft je nog meer informatie over gezonde voeding en die heb je inmiddels genoeg. Je weet van alles over intermittent fasting en over hormonen en over superfoods. Je kan zelf als diëtiste aan de slag en dat is dan ook vaak wat mijn cliënten mij hierover vertellen.

Dus, als kennis over gezonde voeding hier niet de oplossing is..wat heb je dan nodig? Op een goed moment ging ik hier zelf naar kijken en zei ik tegen mezelf: Marjena, elke keer opnieuw een ander dieet erbij pakken werkt niet. En discipline heb je genoeg. Dat heb je allang aan jezelf bewezen. Dus kijk nu eens naar het systeem. Welke remedie pak jij daar steeds bij? En dat is telkens opnieuw een ander dieet. Nog meer kennis over gezonde voeding. Maar dat is niet het niveau waar jouw probleem zich op afspeelt. Dat kennis stuk. Dat heb je. Dat zit goed. Dat is niet het niveau van je probleem. Het niveau van je probleem is het feit dat je in een constante spanning zit, ofwel de spanning van het najagen van afvallen. En als dat goed gaat, dan voelt dat op dat moment positief.

Maar het is nog steeds een fixatie. En fixatie staat altijd spanning op. Dus of je bent afvallen aan het najagen, of je bent aan het vechten tegen aankomen. En beiden zijn een positie van spanning.

Toen ik hier naar ging kijken en mij hier bewust van werd, toen zag ik dus ook, hé mijn probleem zit op een ander niveau. Mijn probleem zit niet op een kennisniveau over gezonde voeding. Mijn probleem speelt zich af op een niveau van spanning. Spanning die veroorzaakt wordt door mijn gedachten, door mijn behoefte aan controle, door mijn perfectionisme. Diëten hadden mij geleerd om heel lineair te kijken naar hoe het met eten gaat. Je hebt het goed gedaan volgens plan of je hebt het verpest. Je hebt je aan je afspraken gehouden met jezelf of niet.

En voor een perfectionist is het dus ook heel zwart-wit. Het ging goed of niet. Ik heb het verpest of niet. In dit, die behoefte aan controle, dat perfectionisme, daar zit het probleem. Daar zit het probleem.

DE OPLOSSING

En wat heb ik nou ontdekt over de oplossing hiervoor? En dat gaat je misschien verbazen als ik dat woord zeg, maar de oplossing, voor obsessie is het saai maken. Je brein leren dat hele hoofdstuk met eten en je gewicht, dat het niet een intens probleem is wat constant jouw aandacht nodig heeft. Zodra je jouw relatie met eten saai gaat maken, kun je overgaan tot de orde van de dag. En jouw agenda om af te vallen in je achterzak steken, en als een soort van geheime strategie, een geheime agenda, met zachte hand op aansturen, maar dat afvallen niet meer op de voorgrond zetten in je leven. Dat is hier de oplossing.

En dat betekent dat je zal moeten gaan werken met je gedachten en met je gevoelens om jezelf te helpen weer in ontspanning te komen. Jouw brein, het primitieve deel van jouw brein denkt dat het afvallen en je gewicht een kwestie van leven en dood zijn. Heel belangrijk zijn, iets waar je constant aan herinnerd moet worden als een gevaar.

En dat is ook heel begrijpelijk als je je realiseert dat wij, het als soort in de oertijd met elkaar hebben overleefd door een groep te vormen, door onze sociale structuur. En als je weet dat het schoonheidsideaal van je vraagt dat je slank bent en je misschien ooit als jong meisje opmerkingen begon te krijgen over je figuur, of je druk begon te maken over je figuur, dan ben je je op dat primitieve niveau zorgen gaan maken over jouw sociale acceptatie. En als de groep jou zou verstoten, ben je overgeleverd aan de wilde dieren. En dat betekent dus dat zodra wij onveiligheid gaan associëren met ons gewicht, eten onder spanning komt te staan.

En nu is dit een irreëel idee. Je weet niemand, iemand gaat je verstoten en er zijn geen wilde dieren waar je aan overgeleverd kan worden. Maar dat stuk, dat klompje cellen waar deze informatie ligt opgeslagen, waar deze dynamiek ligt opgeslagen, kan niet evolueren en kan dat niet begrijpen. Kan die veiligheid waarin je verkeert niet beetpakken. Het denkt dat het jou aldoor moet waarschuwen voor het vet op je lijf en je moet attenderen op het vet op je lichaam. En dat is dus niet waar. En het heeft dus jouw hulp nodig. Het doorzien van dit patroon om je brein weer in ontspanning te krijgen. Om dat hoofdstuk eten en je gewicht in ontspanning te krijgen. En dat vraagt om aandacht op het niveau van je gedachten en gevoelens, niet op het niveau van kennis over gezonde voeding. Door het saai te maken voor jezelf kun je overgaan tot de orde van de dag.

En wat ik voorlas over die obsessieve liefdesrelatie is dat je dus ook ziet dat die persoon die daarin gevangen zit het alleen nog maar daarover kan hebben en ondertussen heel veel mist. En in dat najagen van dat afvallen val je ook best wel even in een gat. Als je uit die obsessie stapt. Want je je leeft je leven natuurlijk aldoor op een soort van lading, van hé, het gaat goed of het gaat niet goed, harder werken, zorgen dat het beter gaat. En als het dan goed gaat, zit er ook een een soort van kick in, want dan komt die droom weer dichterbij. En die droom, daar ben je op gefixeerd.

Dat saaie brengt je in een ander niveau. En als je gewend bent om aldoor die piek na te jagen, dan kan het een beetje voelen als saai. Dan kan het voelen als een gat. Dan kan het een beetje verloren voelen van: oh ja, hoe doe ik dat ook alweer, overgaan tot de orde van de dag? En waar waar vul ik dan mijn gedachten mee, als ik niet aldoor aan het piekeren ben over mijn strijd met eten? Wat komt er dan op de voorgrond? Wie ben ik dan?

En dan kom je vaak terug bij de oorzaak. Die gespannen relatie met jezelf. Er is nog weinig vertrouwen in jezelf en dat zie je vaak ook terug in andere gebieden van je leven. Vandaar dat je zo'n perfectionist bent. Je hebt nog weinig vertrouwen in de loop der dingen. Je hebt nog weinig vertrouwen in dat stuk in jezelf wat zegt: hé joh, het maakt mij niet uit wat er allemaal niet lukt voor je. Ik vind jou zo oké. Ik hou zoveel van jou en die liefde is onvoorwaardelijk. Dat stuk, dat heb je nog onvoldoende ontwikkeld. En daarom besteden we juist in Etenslessen aandacht, daar, waar je dat verschil kan gaan maken.

Daar waar dit voor je gebeurt, waar je die obsessie eruit krijgt, je relatie met eten in ontspanning krijgt, en kan gaan bouwen aan dat stuk wat voor jou straks zo solide voelt. Zo liefdevol, zo vanzelfsprekend dat je dat perfectionisme niet meer nodig hebt.

En voor mij als je coach is het zo fantastisch om je daar stappen in te zien zetten. Soms komen er vrouwen bij mij, als je met me mee zou kunnen kijken, je zou jezelf er misschien in herkennen. Ik herken mezelf er altijd in en dan hoor ik hoe strak ze in hun eigen leven staan. Hoe ze zich schrap zetten, hoe ze zich vastbijten in dat gevecht met eten, dat gevecht met zichzelf en het is altijd zo mooi om te zien hoe ze mij hierin vertrouwen en toelaten en op mij vertrouwen. En dan zeggen: 'oh, oké oké, ik zet hier stappen in. Ik maak dit huiswerk, ik pas deze tools toe en ik ga wat achterover leunen.'

En dan merken ze dat die relatie met eten in ontspanning komt. En dat is natuurlijk altijd fantastisch. Die eerste momenten dat ze mij gaan vertellen: 'hé, ik was er niet meer zo mee bezig.' Of: 'hé, ik hoefde niet te eten. Normaal gesproken zou ik zijn gaan eten'. En dan ben ik zo blij voor ze, omdat ik weet dat ze zoveel van hun eigen leven weer terugkrijgen. En dat is best even een dingetje.

Goed, dus wat kan je meenemen uit deze aflevering?

De belangrijkste boodschap voor je is in de eerste plaats dat dat wat jij denkt dat je zo hard moet doen knokken tegen aankomen en dat najagen van afvallen, dat is juist wat je probleem in stand houdt.

En het idee dat het misgaat als je gaat ontspannen is een illusie. Maar daar kom je pas achter op het moment dat je het probleem gaat oplossen op het niveau van de oorzaak. En dat is wat ik net met je heb besproken, dat basale vertrouwen wat nu nog in je ontbreekt.

De gedachten en de overtuigingen die jou helpt om je relatie met eten in ontspanning te krijgen, zodat je van daaruit je controle en perfectionisme steeds meer kan gaan loslaten. En dan kun je die fijne relatie met eten gaan creëren. Oké? Dus de remedie is niet nog meer kennis over gezonde voeding erbij halen, die heb je genoeg, maar gaan ontdekken hoe je die relatie met eten saai maakt. En die constante spanning, die fixatie op afvallen en aankomen, die eruit gaan halen. Ja? En dat zit op je mentale en emotionele niveau.

Oké, Ik hoop dat dit je een aantal eyeopeners heeft gegeven. Denk hierover na, niet te veel, haha, voor de perfectionist. Laat het op je inwerken en speel een beetje met dat woord saai en vraag je eens af hoe het zou kunnen zijn voor je, als dat hele project afvallen meer als een soort van geheime agenda in je achterzak kan belanden, waardoor je er strategisch op aanstuurt, maar met zachte hand. En wat kan er dan op de voorgrond komen in je leven? Hoe kan je leven er uit gaan zien voor jou, als je er niet meer zo strak in zit?

Oké, met die gedachte laat ik je gaan. Ik ben er volgende week weer en ik wens je prachtig dag. Bye.