Vrouw die vooruit kijkt, geconcentreerd en op haar hoede.

Afl. 66 Hoop, vrees en vechtlust

Gevoel is de brandstof van je gedrag. De katalysator. Het zet je aan tot actie of juist niet. Gevoel kan je verlammen of boven jezelf doen uitstijgen.

Vanuit opwinding, leergierigheid of nieuwsgierigheid kom je in beweging. Deze drie behoren tot mijn favoriete gevoelens. Ze verrijken mijn leven voortdurend.

Maar als het om afvallen gaat zie ik bij de cliënten die zich bij mij aanmelden regelmatig gevoelens die ze niet helpen. Het zijn de gevoelens die ik zelf ook vaak had als ik wilde afvallen: hoop, vrees en vechtlust.

Laten we deze gevoelens bekijken en onderzoeken wat je ermee creëert als het om afvallen gaat.


Luister naar de podcast

Wat je ontdekt:

  • Waarom hoop, vrees en vechtlust niet helpen als je wilt afvallen

 

Transcript Afl. 66

 

Hallo, hoe is het met je? Ik hoop dat het goed gaat en dat je goed voor je gedachten zorgt.

Ik heb dit weekend zo lekker gerend. Ik was aan het rennen tussen het stuk achter mij zeg maar waar ik woon in Amstelveen en de Amstel. En daar is een gebied met allemaal weilanden. En er lag rijp op. En dat vind ik zo mooi als al dat grasland zo'n wit nevelige laagje vorst heeft. Wauw, het was echt prachtig. En in het Amsterdamse Bos is het nu door de lockdown heel erg druk. Maar in de weilanden achter mijn huis is het heel rustig en ik was daar gaan hardlopen. En ik had mijn trui uitgedaan en mijn T-shirt uitgedaan en ik rende met een blote buik en blote armen daar, door die frisse, knisperende winterlucht. En als kleine speldenprikjes prikkelde die frisse kou mijn huid en ik was zelf gloeiend en warm en helemaal in een lekkere cadans aan het rennen. En het was echt verrukkelijk.

En toevallig had ik het laatst met een cliënt van mij, die hardlopen nu voor haarzelf heeft ontdekt, en ze is er heel enthousiast over. En ze zegt van: ja het is echt een van de dingen waar ik veel intimiteit in beleef. En wat als een soort van stabiele poot voelt in de relatie met mezelf. Zo van: nou dat hardlopen, dat heb ik. En dat is van mij. En dat wil ik ook niet meer loslaten, want ik geniet er zou van. En die intimiteit die ze ervaart. Die herken ik ook.

En we hadden een leuk gesprek over een bijkomstigheid van hardlopen, waar je eigenlijk nooit wat over hoort. En dat is dat tijdens het hardlopen, als je in die fijne cadans zit, en je moet je te veel concentreren gewoon om door te kunnen gaan. Dus je bent een beetje moe, maar een soort van lekker moe. Dan gebeurt er iets moois in je geest.

Het is alsof je kan afdalen naar een ander niveau in je brein en er komen mooie inzichten en ideeën in je op. En ik heb dit altijd. Ik kan er eigenlijk…het is alsof ik mijn eigen creatieve kraan kan open zetten. Als ik goeie ideeën wil krijgen. Mooie, creatieve ideeën of oplossingen voor vraagstukken waar ik mee zit, dan kan ik er gewoon op rekenen dat als ik ga hardlopen, dat ze doorkomen. En het is zo fijn.

Dus je bent een tijdje onderweg en ineens krijg je zo'n besef van: oh, wachten even. Ik kan natuurlijk dit doen. Of: ho wacht even. Zo ga ik het maken. Of: hier gaat het eigenlijk over. Het is zo bijzonder.

Ineens krijg je heldere inzichten, is er een soort van weten wat uit je onderbewuste naar boven kan komen. En dat is natuurlijk heel erg fijn en inspirerend. En je kan dat inzetten voor vraagstukken in alles. Je werk, opvoeding en problemen waar je mee rondloopt of creaties die je wilt gaan neerzetten. Het is echt fantastisch

Dus daar hadden we het over. En we waren er allebei heel erg enthousiast over. Ik gebruik mijn hardlopen echt daarvoor. Ik doe niet aan intervaltraining of HITT training. Ik ben gewoon echt lekker aan het joggen met zo'n fijne cadans. Omdat ik op het creatieve vlak er zoveel uithaal en buiten dat is dat gloeien een fijne ervaring. En die intimiteit waar zij het over had, die herken ik ook. Je bent zo dichtbij jezelf als je aan het hardlopen bent. Is echt heel erg fijn en de moeite van het ontdekken waard.

In deze les wil ik het met je hebben over gevoelens en de eerste maand van het jaar is traditioneel de maand die je uitkiest voor verandering. Je wilt iets ouds in het jaar achter je laten en iets nieuws gaan creëren.

En dit idee kan je heel erg opwinden als een kunstenaar voor een leeg canvas. Maar het kan je ook benauwend als een kunstenaar voor een leeg canvas. En dus gaat het helemaal niet over dat canvas, maar over het gevoel over jou en over de gedachten die je hebt bij dat lege canvas.

En om je te helpen wil ik in deze les opnieuw het licht schijnen op verandering, maar dit keer op het gevoel van waaruit je dit doet.

Gevoel is namelijk de brandstof van je gedrag. Het is de katalysator. Die kunstenaar die het benauwd heeft voor dat lege canvas of die op opwinding voelt voordat canvas, die doen allebei iets anders.

Gevoel kan je verlammen of boven jezelf doen uitstijgen. En het zet je dus aan tot actie, of juist niet.

Vanuit opwinding, leergierigheid of nieuwsgierigheid kom je in beweging en deze drie behoren voor mij echt tot mijn favoriete gevoelens. Ik ben dol op het creëren van deze gevoelens, want ze verrijken mijn leven voortdurend. Vanuit leergierigheid, nieuwsgierigheid en opwinding durf ik steeds opnieuw nieuw terrein te betreden, iets te gaan doen wat ik nog niet eerder heb gedaan. Ik lees veel en ik blijf me ontwikkelen en ik haalde er heel veel voldoening uit. Ik vind dat heel erg fijn om altijd te blijven ontwikkelen en groeien. En dus creëer ik graag deze gevoelens voor mezelf.

En hoe doe ik dat? Met de gedachte die ik kies.

Dus als een kunstenaar voor een leeg canvas staat en het benauwd krijgt, dan wordt dat veroorzaakt door de gedachte die hij heeft. En als hij opwinding voelt voordat Canvas, dan wordt dat ook veroorzaakt door de gedachten die hij of zij heeft. En voor jou geldt precies hetzelfde.

Het zijn je gedachten die je gevoelens aanzetten. En door de gedachte te kiezen die de gevoelens voor je creëren waarmee je verder kan komen. Creëren waar je naar verlangt, ben jij zelf degene die dus ook je eigen resultaten daarmee creëert. Als ik gedachte kies die mij leergierig en nieuwsgierig maken dan kom ik vandaar uit in beweging.

Als het nu om afvallen gaat, zie ik dat de cliënten die zich bij mij aanmelden regelmatig gevoelens meebrengen die ze niet helpen. En dat is helemaal niet erg want daarom volgen ze natuurlijk ook mijn programma. Daar komen ze voor. En de gevoelens die ze meebrengen zijn de gevoelens die ik zelf ook vaak had als ik wilde afvallen. En dat zijn de volgende drie:

Hoop, vrees en vechtlust.

En ik wil ze in deze les één voor één voor je bespreken, zodat jij kan gaan zien wat je met deze gevoelens creëert en wat je erin tegenkomt. En dat kan je helpen.

Laten we beginnen bij hoop. Wat doe je vanuit hoop, als je hoopvol bent? Als je hier bij stilstaat, merk je dat je vanuit hoop niet in beweging komt. Ergens op hopen is iets wat je doet langs de zijlijn. Je staat langs de zijlijn van de wedstrijd en je hoopt dat ze gaan winnen. Je bent dus in afwachting. In afwachting van wat gaat komen. Je hoopt bijvoorbeeld dat het goed komt. Je hoopt dat je wint. Je hoopt dat je gekozen wordt. Je hoopt dat de uitslag negatief is. Je hoopt dat hij je belt. Je hoopt dat je afvalt of je hoopt dat het overwaait.

Hoop klinkt positief. We hebben er een positieve associatie bij, maar dat is alleen omdat het over een positieve uitkomst gaat. Je bent hoopvol over dat wat er gaat komen. Dat is positief, maar voor jou zelf is hoop ondermijnend omdat je passief blijft. Hoopvol zijn is iets heel anders dan je committeren aan een uitkomst.

Hopen dat je afvalt en uit je eetprobleem komt, is iets heel anders dan besluiten dat je een geweldige relatie met eten gaat creëren. En hoop is daarmee dus passief. Je doet niets, maar gaat slapen met fantasieën over de dingen waar je naar verlangt.

Hoop zet je dus niet in beweging, maar laat je wachten op wat de toekomst brengt in plaats van dat je deze toekomst zelf creëert.

En als je nu denkt: ja maar ik weet niet hoe, dan is dat iets anders. Maar nog steeds geen goede reden om voor hoop te kiezen. Want hoe fijn het ook klinkt, met hoop neem je geen verantwoordelijkheid voor de uitkomst. En verantwoordelijkheid nemen daagt je uit.

Het is spannend. Je zet je verlangen om in daden. Hoop voelt heel erg goed. Maar brengt dat je verder? Wat zie je jezelf doen als je hoopt?

En ik denk dat het heel goed is om dit verschil te zien. Hoop voelt dus ook comfortabel en alleen het feit dat het comfortabel voelt is al een indicatie dat je dus niet hoeft te veranderen. Want bij verandering voel je altijd die groeipijn.

Verandering is ongemak. Die gaan echt samen. Altijd.

Hoop voelt comfortabel, maar je verandert dus niet. Je hoeft niet te veranderen om hoopvol te zijn. Commitment daarentegen, je verbinden aan een uitkomst, dan voel je direct ongemak, maar je komt ook in beweging en je kan je eigen toekomst gaan creëren. En als je daar nu nog geen vertrouwen in hebt, dan is dat waar je begint. Maar dan ben je in elk geval begonnen. Dan begin je bij dat gebrek aan vertrouwen wat je voelt en ga je daarmee aan de slag. Ja, denk hierover na? Hoop versus commitment.

En dan vrees. Oftewel angst. De angst om niet te krijgen waar je naar verlangt, de angst om te falen.

En als het om het creëren van die fijne relatie met eten gaat en een slanke vrouw worden, dan gaat het over de angst om te ontdekken dat het voor iedereen kan werken, behalve voor jou. Althans, dat is wat mijn nieuwe cliënten mij vertellen, dat is waar ze bang voor zijn, de angst om een hopeloos geval te zijn.

En angst verkrampt. Angst geeft je blikvernauwing en daarmee gaan angst en creativiteit niet samen. Ik wil hier alleen wel heel duidelijk aangeven dat angst ook onvermijdelijk is, zodra je een droom riskeert.

Stel je maar voor als je solliciteert naar je droombaan, voel je natuurlijk angst in dat moment waarop je de kamer binnenstapt en je voorstelt.

En als je zegt: hé, ik vind je leuk, tegen iemand waar je verliefd op bent, boel je angst in afwachting van het antwoord, van de reactie.

En als je aan Etenslessen begint, voel je waarschijnlijk ook angst.

Je wilt je alleen niet door die angst laten leiden.

Hoe meer ik lees over het functioneren van ons brein, des te beter ik begrijp dat het brein eigenlijk een heel geavanceerd orgaan is, wat continu een kosten-batenanalyse maakt.

En het gebruikt bij het maken van je kosten-batenanalyse jouw databank aan herinneringen. Al jouw eerdere ervaringen uit het verleden worden gebruikt om de toekomst te voorspellen. Het brein wil met zijn kosten-batenanalyse continu inschattingen maken, voorspellingen maken over wat er staat te gebeuren. Ik zal er nog wel een keer een aparte aflevering over maken. Het is hele interessante materie. En in die kosten-batenanalyse, in dat willen voorspellen of het een goed idee is om voorwaarts te gaan maakt het gebruik van jouw databank aan herinneringen.

En omdat jij nu nog niet weet wat het betekent om een fijne relatie met eten te creëren, zal je brein alleen jouw associaties van afvallen en iets met eten, associëren met het volgen van een dieet en dus daarmee ook anticiperen op eenzelfde uitkomst daarvan. En wat zijn jouw ervaringen met het volgen van dieet? Mislukking op mislukking op mislukking. Een hele reeks teleurstellingen.

En dus wil je brein daarmee voor jou voorspellen dat dat hiermee ook het geval zal zijn. Dat is waar je brein naar op zoek zal gaan.

En het probeert daarmee alleen maar jou te helpen overleven door te voorspellen wat er gaat gebeuren. En dat betekent dat als je dit neurologische verschijnsel van voorspellen niet kan zien voor wat het is, jouw brein wat jou probeert te beschermen en te helpen overleven, dan zal je meegenomen worden in een verhaal in je hoofd, waarin aannames gedaan worden en interpretaties van waarnemingen worden gemaakt die je niet helpen.

En dan heb ik het hier over de: zie je wel, dit gaat ook niet werken momenten. Want in het oplossen van je strijd met eten en het creëren van die fantastische relatie met eten gaan er genoeg momenten voorbijkomen waarop je bewust onbekwaam bent en de dingen je nog niet lukken. En dan ga je zo'n zie je wel dit gaat ook niet werken gedachten hebben.

En hiermee valt het hebben van een menselijk brein samen met je angst voor teleurstelling en saboteert daarmee jouw kansen op het ontwikkelen van het creëren van je eigen toekomst. En daarmee wil ik alleen maar zeggen dat angst hier juist een indicatie is dat je precies bent waar je moet zijn. Op de plek waar je iets nieuws kan gaan creëren.

En je wilt je angst daarmee erkennen. Maar beslist niet de leiding geven. Angst kan je laten remmen en omkeren waar je juist stappen wilt zetten en doorgaan en dapper zijn.

Ik heb voor al mijn dromen met angst moeten betalen. Daar was geen ontkomen aan. Denk hier eens over na. Hoe zit dit bij jou? Hoe voelde die rit voor het halen van je rijbewijs? Hoe voelde het maken van je schooltentamen? Wat zijn jouw grootste overwinningen geweest? Jouw mooiste en meest waardevolle ervaringen speelden angst daarin een rol. Dus besluit hoe je je wilt verhouden tot het voelen van je angst.

Je zal namelijk niet zonder die angst kunnen, want zodra je buiten je comfortzone komt en gaat veranderen en iets nieuws gaat doen, slaat het brein alarm en gaat het die kosten-batenanalyse maken.

En je wilt dat kunnen herkennen en voor jezelf kunnen parkeren op de achterbank. Die angst mag mee maar jou niet domineren en laten remmen en omkeren.

En dan als laatste vechtlust.

En als jij een doorzetter bent, dan denk je nu misschien: en wat is daar mis mee...hahaha? Vechtlust is toch goed en ik moet nu lachen, want ik kan heel vechtlustige zijn en ik hou van mijn eigen vechtlust en dat doe jij misschien ook. En dan denk je nu: pakt die niet van me af en dat ga ik ook zeker niet doen.

Het enige wat ik doe is je laten zien dat vechtlust een korte spanningsboog heeft. Het is niet voor niets dat bokser rondes kort duren. Drie minuten per ronde, met een minuut pauze tussen de rondes en maximaal twaalf rondes. Dus het is echt explosief. En dan is het weer op. Dan moet het lichaam herstellen, omdat vechtlust gewoon heel veel energie kost. Het is explosief en daarmee niet voor de lange termijn.

En hoewel je in het afvallen zonder dieet niet daadwerkelijk iemand te lijf gaat, gebeurt er wel iets anders. Je bouwt er namelijk meer energie mee op die ergens heen wil. Je raakt geladen, geladen met gedachten van verbetenheid over wat je wilt en niet meer wilt en hoe jij dat gaat afdwingen.

Ken je dat gevoel van: oké, hier ben ik zo klaar mee. Dit wil ik niet meer en dit is wat ik ga doen. En dit keer gaat het me lukken. Die energie.

En nu komt het: als het dan toch niet helemaal gaat zoals je wilt, slaat die lading die je bij je draagt naar binnen en implodeert daar. Dus in plaats van exploderen, zoals in een gevecht met een tegenstander, implodeer je en word je kwaad op jezelf. De explosie gebeurt vanbinnen, in jou. Vechtlust rond eten kan zich daarmee dus tegen jezelf keren en ik heb dit jarenlang ervaren. En het was heel pijnlijk en destructief. Ik verloor heel veel energie aan mijzelf gerichte woede.

Herken je dit?

En als je het herkent, bied ik je het volgende aan om over na te denken. Vechtlust gaat over de boosheid die je voelt omdat wat je wilt nog niet is gelukt. Maar dat is niet jouw tekortkoming. Het betekent alleen dat je iets moet gaan doen dat niet zozeer gaat over wilskracht en het keihard proberen, maar over begrijpen. Je wilt jezelf en je strijd met eten gaan begrijpen in plaats van bevechten. En dat is een andere energie. Het is de slimme variant van je verlangen om te winnen. Om dat eten de baas te worden.

En dat gaat je ook lukken, maar niet op deze manier. Niet door te vechten. Daar loop je op leeg en het verwondt je. Je loopt er op leeg en het verwondt je. Dus laat je door mij aftikken op de mat en kom naar de kant, want we gaan het slimmer doen.

Bewaar je energie. Kom zitten en verander alleen of samen met mij van strategie. Dat is wat je nodig hebt. Een verandering van strategie.

Dit waren ze. Hoop, vrees en vechtlust, drie emoties om op te reflecteren. Onderzoek wat ze je brengen als het om afvallen gaat.

Mijn ervaring is dat leergierigheid, nieuwsgierigheid en moed waardevolle emoties zijn waarmee je in actie komt en die je succes en ontwikkeling brengen. Omdat je met deze gevoelens, leergierigheid, nieuwsgierigheid en moed niet voor een herhaling van zetten kiest, maar nieuw terrein betreedt.

Welke emoties hebben jou altijd succes gebracht? En wat kan er gebeuren, als je deze emoties meebrengt in Etenslessen en jouw geweldige relatie met eten komt creëren.

Denk daarover na.

Oké, als jij nog niet op mijn lijst staat, dan wil ik dat je het volgende weet.

Ik heb een gratis ebook Etenslessen dat je helpt afvallen zonder dieet en ik heb deze nu ook als luisterboek voor je opgenomen. Dus als jij niet zo van online lezen houdt. Ik vind het zelf niet zo heel erg lekker om te lezen op een computer. Ik heb liever gewoon een boek in mijn handen. Of ik luister naar een boek. Als jij zelf ook niet zo van online lezen houdt, maar wel interesse hebt in de inzichten uit dit boek, dan kan je de audioversie downloaden via etenslessen.com.

Meld je daar aan voor dat audioboek. Je zal er veel aan hebben. Ik ben hier volgende week weer. Ik wens je een mooie week. Tot dan. Bye.

 

Vond je deze aflevering waardevol, dan is het downloaden van mijn gratis ebook Etenslessen de volgende stap in het oplossen van je strijd met eten. Ik geef je in dit boek een aantal onmisbare inzichten, maar ook een aantal praktische stappen waarmee je afvalt zonder dieet. Dus als je meer wilt dan alleen theoretische kennis opdoen gaat mijn ebook je daar zeker bij helpen.

Ja ik wil het ebook! >>